VISSEN IN HET “WALHALLA” VAN NOORWEGEN
Het hele jaar weer uitkijken naar deze ene week in het begin van augustus. De brandende vraag is elk jaar weer: “ Zullen ze er zijn of wordt het weer scharrelen om een paar buffels te vangen”. De parel van Noorwegen “de Lofoten” is elk jaar een belevenis.
HARING
De haring is eigenlijk alles waar het hier om draait. Geen haring, dan ook geen grote gul en koolvis. Natuurlijk is er op de bodem wel altijd lom of zeewolf te vangen , maar de grote vissen in de vorm van kabeljauwen en koolvissen waar we voor komen valt en staat met de aanwezigheid van miljoenen zilveren “Noorse Nieuwe”
Vorig jaar heb ik met pijn en moeite wat grote koolvis kunnen vangen omdat de haring er toen gewoon nog niet was. Helaas maar dat kan gebeuren. Het was in het voorjaar en in het begin van de zomer nogal fris geweest dus de temperatuur was aan de lage kant. Twee weken later toen wij helaas weer terug waren kreeg ik van mijn vriend en tevens eigenaar van het viskamp te horen ( Arnstein Larsen) dat ze er weer met bosjes zaten doordat de haring de fjord was ingezwommen. Alle roofvis zat er weer. Bonkers van makrelen en giga koolvissen en kabeljauwen.
Helaas wij waren net te vroeg.
Ik heb meerdere malen bij het vissen op koolvis gedacht”dit kan geen vis zijn. Het moet een locomotief zijn. Ze zijn zo sterk dat je echt kapot bent na een dagje vissen op deze geweldenaar.
NEDERLANDS ONDERONSJE
Voor het eerst in hun leven wilde mijn broer en ook mijn vriend en vismaat Rob de Jong mee met de Koolvis en Kabeljauw expres. Ik had de week ervoor al naar Arnstein gebeld en hij verzekerde mij dat ze er nu volop zaten. Het was al een hele tijd erg rustig weer geweest met hoge temperatuur, dus de haring zat er nu in grote scholen.
Om een heleboel reistijd te besparen hadden we gekozen om met het vliegtuig te gaan. Wil je er naar toe gaan met eigen vervoer dan moet je wel rekenen op 2 dagen rijden.
Ik had een lezing gegeven bij zeevisvereniging het “Kuitje” en daar de film laten zien over dit magistrale gebied. Naar aanleiding van die film zijn vier leden ( o.a. Rens de Jong en Piet ) ook naar dit gebied gegaan en leuk was het om in dezelfde week ook aanwezig te zijn.
We worden weer zoals altijd als echte vrienden opgewacht door Arnstein. Een vriend voor het leven inmiddels
We kwamen in de avond aan we hoorden al gelijk van de Nederlanders dat de visserij werkelijk waar onwijs goed was.
De bekende adrenaline spiegel stijgt dan weer tot enorme hoogten en we kunnen weer niet wachten tot we kunnen vissen.
NIEUWE BOTEN
Als we een blik werpen over het haventje zien we eigenlijk alleen maar een grote vloot van splinternieuwe boten liggen. Allemaal RODMANS en ARVOR met een lengte van ruim zes meter en een 80 of 130 pk turbodieselmotor erin.
Hij heeft duidelijk geïnvesteerd in het botenpark. Bij Arnstein draait alles om veiligheid en zekerheid. Iedereen krijgt een zeekaart mee met een tel no. Voor het geval dat er hulp nodig mocht zijn.
We krijgen deze week een ARVOR en laden er direct een aantal viskisten in.
Deze boten zijn absoluut zeewaardig en hebben een lekker ruim visdek.
Uiteraard kunt u er ook een open bootje huren als u met minder personen vissen wil.
In principe zijn er allerlei boten te huur. Per dag of per week, dat maakt niet uit.
Ik heb dit jaar de 50lbs hengels thuis gelaten en probeer het nu eens met alleen een 15lbs ukly stick van Shakespeare. voor de lichte pilkertjes en de shads. Voor het zwaardere pilkerwerk op grote diepten heb ik een dertig pondertje met een versneden glazen top van Spro uit de Fjord serie mee..
Ik heb ook maar een klein aantal pilkers mee van boven de
LOWRANCE H2O
Ik ga in dit gebied nooit meer weg zonder een goede dieptemeter en een goede GPS. Niet alleen voor mijn eigen veiligheid maar ook vooral om een eventuele “hotspot”gelijk te kunnen markeren. Ik had van John Ezendam van Lowrance een prototype meegekregen van dit nieuwe type hand hold GPS om eens in de praktijk te proberen. Als het goed is kunt u deze nu al in de winkel kopen.
Wat is dit een ongelofelijk mooi apparaat en wat is het heerlijk eenvoudig om mee te werken.
Ik heb eigenlijk in de totale vakantie de handleiding maar 4 keer moeten raadplegen.
Het allermooiste van dit apparaat is dat het ten eerste waterdicht is en dat is wel een lekker gevoel. Het tweede voordeel is dat de H2O werkt met een bepaald kaarten systeem. Het is mogelijk om bij dit handige hulpmiddel een aantal kleine kaartje te kopen met de totale info en kaarten die u nodig heeft in het gebied waar u naar toe gaat. De kaartjes heten freedom maps. Je kunt kaartjes met allerlei verschillende landeninfo verkrijgen en bevatten de informatie over Scandinavië ( Noorwegen, Zweden,Finland en Denemarken,) Benelux, Spanje en Portugal, Frankrijk en Italië en uiteraard de VS en Canada,
Je kunt eenvoudigweg de plaats opvragen via een simpel menu en u heeft een digitale kaart waarmee iedereen perfect terugkomt naar de plaats van bestemming of waarmee u een route wilt uitzetten. Heel eenvoudig opent u het apparaat en plaatst en 2 penlites in. Dan monteert u de freedom map in het daarvoor bestemde vakje en u sluit het apparaat. Als u dan een plaats opvraagt ziet u alfabetisch alle plaatsen in het scherm verschijnen. U selecteert de gewenste plaatst en drukt op enter. U kunt dan inzoomen en het scherm vergroten totdat u het prettig vindt om mee te werken.
Het heeft me heel wat vis opgeleverd. We maakten driften van een paar honderd meter en dat was het uiteraard zonder zo een apparaat nooit meer terug te vinden. Perfect vonden we de grote taluds in bodem terug waar we de grote gullen en koolvissen vingen. Een absolute aanrader. U kunt het apparaat ook in steden gebruiken en op de fiets.
PILKERS EN SHADS
Ik heb ze allebei in de koffer zitten omdat ik absoluut weet dat er geen peil op te trekken valt. Ik heb teveel ervaring in dit gebied en weet dat het kan veranderen met de dag en ik kan er absoluut geen verklaring voor geven. De ene keer vang je je scheef aan de pilkertjes en een dag later zijn de shads verreweg het allerbeste. Hetzelfde is met kleuren. Iedereen denkt het te weten maar ik heb nu wel door dat dit gewoon niet mogelijk is. Ik kreeg al te horen van Rens de Jong dat de kleur zwart bij hun heel goed ving. Ik begon dus ook met een zwart pilkertje wat altijd erg goed werkte voor de schelvis. Later werd er een ProfiBlinker shad van 15cm in zwart met rood ingezet. Ik ving echt geen schub. Totdat ik de kleine pilkertjes van Spro en Abu inzette. Vooral in de kleuren rood en oranje wat normaliter helemaal geen zomerkleur is vingen we als een speer. Al de eerste dag werden er koolvissen gevangen van rond de veertien en vijftien kilo.
Gullen konden we in overvloed vangen rond de
Vooral de pilkers tot
Ruth wilde erg graag wat lom vangen voor de pan omdat dit een zeer smakelijke vis is met een lekkere harde structuur. Met wat vis aan de pilker gebonden en tegen de bodem aanvissen dan is de kans dat je lom vangt in dit gebied gewoon 100 %.
Ruth en Rob hadden deze vis nog nooit gevangen en dan is het gewoon een mooie ervaring. Ze kunnen echt in één keer een shad ruineren omdat ze een vervaarlijke bek met tanden hebben.
We gingen elke morgen om 8 uur op en om negen uur waren we op de plek. We visten dan tot 5 uur en gingen dan terug naar de haven. Lekker op ons gemak eten en dan om 8 uur weer vissen tot 12 uur. Heerlijk en we merkten al snel dat de ochtend en de avond uren absoluut goed waren. Eigenlijk vingen we de hele dag door maar vooral de “grote” gul vingen we in de avond erg goed.
Drie dagen lang hebben we genoten en voortreffelijk gevangen. Iedereen kwam met knijters van koolvis binnen. Iedere dag gingen we toch even langs het fileerhuis omdat dat een inspiratiebron voor iedere gast is. Daar hoor je waar iedereen is geweest en je kunt ook zien wat er gevangen is.
Het zat me echt niet lekker dat ik al een paar keer bijna een half uur met een “giga” koolvis aan te gang te zijn geweest de verliezer was omdat de vis losschoot. Wat zullen die vissen groot zijn geweest. Ik kreeg ook steeds meer het idee dat er met dunne lijnen onder die grote scholen met grote koolvis nog grotere exemplaren moeten hebben gezwommen. Ik heb toen maar als laatste redmiddel een haak 8 met een bijpassende loodkop genomen en toen werd het echt feest.
EEN DAG OM IN TE LIJSTEN
Op donderdag besluiten we om weer eens wat anders te doen. Ruth heeft nog nooit op grote diepte gevist en we besluiten dan ook eens gericht op roodbaars, leng en groot oog zilversmelt te vissen. We steken de fjord over en komen in het diepe water terecht. Onderweg hebben we wat haring gevangen met een paternostertje met heel kleine veertjes en dat bleek geweldig aas. De heren van het kuitje hadden blijkbaar ook hetzelfde idee en die lagen een half mijltje verderop iets meer onder de kant.. Volop mooie grote roodbaars kwam boven en ook zeker twintig zilversmelten vonden hun weg naar onze met haring beaasde haken.
Mijn broer Ruth was dit powerliften niet gewend en ging even heerlijk een uiltje knappen. We hadden onze missie volbracht en wat lekkere vis voor de pan gevangen. We zagen dat de klok inmiddels al rond 20.00 stond en we wilden nog even in een smalle zeer diepe doorgang bij het fjord vissen.
We laten alle drie ons aas zakken en voor dat we het weten hangen Ruth en Rob aan grote koolvis. Het hele scherm is grijs van de lijnen met vis. We zetten het snel in de GPS en ik besluit om de heren maar weer eens te filmen. De pilkers waren gewoon wat eerder op hun plek van bestemming en ik had dus pech.
Na de vis te hebben gefilmd ging mijn aas naar beneden. Met een loodkop van
Ik heb voor een aantal minuten niets vertellen en gelukkig legt Ruth alles vast op band. Er volgen 29 minuten van hang en trekwerk en van lijn geven en weer nemen. Dit is echt groot!!!!
Uiteindelijk komt ongeveer dertig meter achter de boot een enorme vis boven. Het blijkt mijn koolvis te zijn. We wegen hem aan boord met een digitale weegschaal van Rapala en deze geeft
Jammer dat de vis erg mager is en ik denk dat de vis vol met wormen zit.
Teruggekomen leggen we de enorme koolvis in een grote speciebak met scherfijs en zullen de vis morgen wegen bij de plaatselijke afslag. We rammelen van de honger dus Ruth en ik fileren en verpakken de vis en Rob maakt de boot schoon en begint aan het eten.
Na heerlijk te hebben gegeten bespreken we deze onvergetelijke dag, wat een vis. We gaan morgen zeker terug naar dit diepe gat. Mijn broer heeft echter besloten om een keertje over te slaan. Hij is nogal handig met hout en hij had zin om voor Arnstein iets van hout te maken als dank voor deze fantastische week. Hij had in zijn hele leven dit nog nooit meegemaakt. Wat een vis en wat een grote vis. Hij had gewoon pijn in zijn armen en daarom moest hij gewoon effies over slaan. Rob is ook onder de indruk van de grootte van alle gevangen vis en na een lekker borreltje besluiten we om twee uur naar bed te gaan. Rob en ik zullen om 7 uur er weer eruit gaan en om 8 uur varen.
EEN ZWARTE VRIJDAG, ONGELOFELIJK MAAR WAAR .
Om 5.30 ben ik wakker en ik kijk naar buiten. Het is zoals de hele week weer bladstil en ik verheug me op wat gaan komen. Ik wacht tot 7.15 en loop naar boven en roep zachtjes de naam van Rob. Ik krijg geen antwoord en trek aan zijn voeten met de opmerking”Hé Vriend, opstaan we mogen weer. Weer geen reactie en ik doe het licht in de kamer aan. Dan zie ik tot mijn schrik mijn vriend liggen in een aparte houding. Ik vertrouw het niet en voel aan hem . Een heel vervelend vervolg zal ik om ethische redenen u besparen maar het verhaal is u duidelijk. Ik vind mijn “grote”vriend en vismaatje van bijna twee meter in zijn slaap overleden. Ik ben helemaal onthutst en roep mijn broer. Uiteraard hebben we heel snel Arnstein gewaarschuwd omdat deze natuurlijk de mensen kan benaderen die nodig zijn.
De politie, de arts en het ambulance personeel handelen het heel menselijk, waardig en vooral emotioneel af. Rob is in zijn slaap overleden. Zo jong ( 36 jaar) getrouwd met Claudia en vader van een meisje van 6 (Naomi)
Rob moet voor een autopsie naar Tromso en we willen eigenlijk ook graag terug. Arnstein ontpopt zich nu weer als een echte vriend en is een enorme steun voor ons beide. Zoals Toon Hermans al zei in zijn gedicht: Op zulke momenten zie je pas wat een echte vriend is.
Dit zullen we natuurlijk nooit vergeten. Maandenlang had Rob het al over dat we naar het Walhalla zouden gaan. Hij ging eindelijk eens echt grote vis vangen. Hij is er gebleven.! Om ons eigen verdriet vorm te geven hebben we die dag voor Rob een gedenksteen ingehakt in een granieten steen van de pier.
Claudia hoort van het feit dat we niet terug kunnen en zij zegt dat Rob het ook zou hebben gewild dat we door zouden vissen. We kunnen het gewoon niet en gaan maar naar het Aquarium. Eventjes onze zinnen verzetten.
Ook onze Hollandse en Duitse vrienden zijn onder de indruk en leven met ons mee. De Hollandse groep verlaat zaterdagochtend het viskamp om weer terug te keren naar Nederland.
Zaterdagmiddag besluiten we toch maar om weer even het water op te gaan. We gaan weer naar die diepe geul en beginnen weer met ongelofelijke grote vis. Ruth had een koolvis van 
De koolvis tussen de 10 en de
We zijn een vriend en een vismaat kwijt. Keihard maar waar.Gelukkig hebben heel veel mensen hem van dichtbij gekend. Op een begrafenis waren meer dan 500 mensen en een zee van bloemen. Voor een ieder die hem gekend heeft was dit hartverwarmend.
Gelukkig heeft hij zijn laatste visvakantie mogen doorbrengen in
een visgebied dat nog zoveel mogelijkheden heeft met zulke grote vissen.
Zulke vriendelijke mensen in de vorm van Arnstein en Hannah Larsen in Kabelvag in zo’n mooi land. Ga echt eens kijken op de website van www.lofoten-rorbuferie.no
Voor inlichtingen kunt u altijd even mailen met p.pos@hengelsport.com
