avader-brouwer-met-gulheader
Vader liet even zien aan zijn zoons hoe het moest...de grootste!!

Een aantal keren was het al afgezegd. Niet alleen voor de sportvissers waardeloos maar ook voor de schippers. Volgens Kees van de "Nieuwendiep" was het de hele maand december waardeloos weer geweest dus hij had vrijwel niet kunnen vissen. De "Akkrum" groep met als organisator Jacob Brouwer had ik ontmoet in de Lofoten in Noorwegen en met die groep heb ik altijd contact gehouden. Wat hebben we daar goed gevangen en wat hebben we een lol gehad.Gewoon "beide benen op de grond" mensen die, ook al zie je ze een aantal maanden niet, toch altijd vrienden blijven. We zouden zaterdag 22 januari wrakvissen met de Nieuwendiep met schipper Kees Pronk. Helaas kon onze visboer Bjorn niet mee omdat zijn vrouw op de laatste dagen liep....Vanaf deze kant....de groeten en ik hoop dat het kindje op je vrouw lijkt..."grappie" 
NIEUWEDIEP-ACHTERKANT
De super solide boot van Kees Pronk ..de "Nieuwediep"

 Al ruim dertig jaar doet hij dit jaar al en je hoeft hem niets meer te vertellen. Hij is bloedfanatiek en kan denk ik met iedereen opschieten.
cees-met-gul
De altijd goedlachse bloedfanatieke "Kees "de zeerover!!
In mijn bescheiden mening staat Kees in de top drie van schippers van Nederland. Hij wil altijd vis vangen en ook al moet hij daarvoor een uurtje langer op het water blijven dat maakt hem dan ook niet uit. Voor Kees is vis vangen nummer 1, want dat is nog altijd je reclame.
Het weer was slechter dan de radio voorspeld had. Een flinke bries kracht 4-5 uit het Noord Westen was nu niet bepaald het allerbeste gullenweer. Keurig op tijd vertrokken we richting zee. Kees had de dag ervoor met een groep redelijk gevangen en zijn doel was die kant weer op te gaan. Ruim twee uur stomen en dan maar proberen. We begonnen de dag met Zaanse koeken en gebak....Op ruim twintig mijl en dan niet eens 1 visje vangen is wel heel droevig.
azeekoetmetvis
We kregen les van een zeekoet hoe het moest. Binnen "no time"had hij een wijting te pakken!
De enige die vis ving was een zeekoet die vlak bij de boot omhoog kwam met een mooie wijting in zijn bek.
Het duurde een eeuwigheid voordat deze prachtige vogel de vis naar binnen had gewerkt. Wat een verschil met aalscholvers. Die pakken en slikken. De gul was duidelijk nog aan het zwemmen. Volgens Kees zat nog veel vis vol met kuit en dat was een teken dat ze ook niet goed aasden. Er zat duidelijk schrijverij om het wrak maar ze deden het echt niet. Drie wrakken  hebben ze aangedaan en de hele opbrengst was welgeteld vier gulletjes, dan maar gelijk doorstomen. Jacob was de eerste die een gulletje ving....
ajacobmet-gul
Jacob beet de spits af met een "rubber"gul

Weer bijna vijftig minuten varen en toen waren we heel ver weg. Ruim 40 mijl varen en toen kwam toch weer uit wat Kees voorspeld had. Het zou niet spoken van de vis, maar hier konden we toch met z'n allen een visje vangen. Je kon aan het materiaal van de groep al zien dat het liefhebbers waren. Iedereen had licht materiaal bij zich om met kunstaas te vissen en een paar, waaronder ik zei de gek" had ook een iets zwaardere hengel bij zich om met aas te vissen en zware loodgewichten als het kunstaas het niet deed. Ik had in mijn computer gekeken naar de afgelopen jaren en daar viel al op dat de vis met aas beter gevangen werd dan met kunstaas. Ik had de mazzel dat veel jongens met kunstaas gingen proberen dus dat deed ik juist niet. We zouden heel snel aan de weet komen wat beter werkte. Ik koos voor twee haken met pieren en ook een haak met een shad of met een jelly worm.
apimgul
Pim Pos met een "hollow belly orange"gul
De meeste vis ving ikzelf door de aaslijn heel dicht tegen de grond te houden en vrijwel niet te bewegen. De vis beet heel voorzichtig. Toch was het bij het laatste wrak geregeld vis en velen vingen bij elke drift wel een visje. Of het was mooie grote bakwijting of het waren gulletjes tot 50 a 60 centimeter.
Niet van die buffels....maar je moet vissen op de vis die er zit. De golven waren toen al meer dan een meter, dus er waren helaas ook de nodige zeezieken te betreuren. Ik heb dan zo een medelijden met die mensen omdat je er helemaal niets aan kan doen.....Zelfs de grootste zeebonk kan het overkomen. Heel wat brood , heerlijk vers gebak en broodjes met gekookte eieren heb ik langs zien drijven. De meeuwen hadden die dag een feestmaal. Slagroomgabak en notenvlaai vonden ze duidelijk het lekkerst.......Iedereen wist toch bij dit laatste wrak een maaltje vis bij elkaar te vissen. Kees was helemaal niet ontevreden. Je moet natuurlijk alles in perspectief zien. Als het niet top is moet je ook niet top verwachten.
azoonmetvis2
De "kersverse" vader met zijn buit.....
Kees geeft je absoluut wel het idee dat hij er alles aan gedaan heeft om die top te halen. In totaal hebben we 11 wrakken bezocht.
Hij is niet gauw tevreden en dat is voor een schipper een heel goede eigenschap. Zijn boot heeft hij in de stille periode ongelofelijk mooi verbouwd en iedereen kan nu bij hem binnen zitten als ze dat willen. Ook heeft hij zijn eigen zitplaats en die van zijn dekhand Ben  aangepakt waardoor hij meer ruimte heeft gekregen. Hij houdt van zijn boot, dat zie je in een oogopslag. Grote vriend Mark, net vader geworden, bleef maar doorvissen op grote gul met kunstaas, hij wilde geen kleinere gul vangen. Gelukkig voor hem ving hij een paar maatse vissen. Vis altijd op de vis die er zit en als er geen grote vis zit dan ga ik op minder grote vis vissen met ander aas omdat ik vis wil vangen. Ik heb een keer bij Kees meegemaakt dat er alleen maar grote bolk en wijting op een wrak zat. Dan ga ik dus met een lijntje met kleine haakjes wijting vangen omdat ik die ook onwijs lekker vind. Het gaat me dan op zo een moment om een lekker vissie meenemen en dan maakt me het soort niet zoveel uit.
azoongullachend
Wie heeft er nu een grotere mond......
Ik ben met alles blij......In de keuken wordt alle zeevis een lekkernij!!
Nog net voor het einde van de dag ving de oudste deelnemer van de dag "Vader Brouwer" de grootste vis.Gelijk z'n zonen stil en hij had ze mooi tuk, net voor het eind toeslaan dat was het beste.......Rond drie uur was het einde verhaal want we moesten wel drie uur terugstomen. iedereen had vis gevangen en we hebben niet 1 wanklank gehoord omdat dit het allerbeste was wat de zee voor ons die dag in Petto had. Op de terugweg zag je het verschil tussen een boot en een schip.....De 16 ton zware Nieuwendiep roste door de inmiddels twee meter hoge rollers alsof ze er niet waren. Je moest absoluut niet op het achterdek komen vanwege het stuif en buiswater. Om even aan te geven hoe het was...Ik heb zolang ik vis altijd de vis tijdens de terugreis schoongemaakt. Nu heb ik de vis in de haven schoongemaakt omdat het op zee wel een heel natte bedoening was geworden. Dit moeten we weer vaker doen.....Zo een combinatie, boot / schipper staat garant voor een geslaagde trip.......Kees,Ben en de mannen uit Akkrum bedankt voor een heerlijke dag met vis en lol!!