COMPUTER

Ik heb ongeveer twaalf jaar geleden voor de grap het idee opgevat om van iedere vissessie een kort verslag te maken als een soort dagboek. Niet alleen voor de lol maar ook om er later wat aan te hebben. Zou er een regelmaat in te ontdekken zijn en kun je dan daar ook je eigen strategie op afstellen. Persoonlijk vis ik het liefst op zee en op roofvis. De witvis vind ik persoonlijk alleen interessant als tijdverdrijf met mijn zoontje. Die vindt het vangen van baksteenbrede voorn en vloermatten van brasem geweldig terwijl ik bij de zoveelste brasem in de Zaan en Noordzeekanaal tijdens het palingvissen alleen maar een vies gezicht trek omdat ik ze eraf moet halen. Ik wil ze eigenlijk niet vangen. Mijn persoonlijke stelregel is dan ook…Ik vis alleen op vis die tanden heeft.

 

HET “GROENE RUBBERTJE” VAN MATTHIJS

In de computer was al te vinden dat het in het begin van het seizoen niet zo best is, maar je gaat toch. De weersverwachtingen waren goed alleen was er wat veel wind besteld. We praten over begin juni en de snoekbaars was er wel maar deed niets. Het komt bijvoorbeeld nooit voor dat je op het Noordzeekanaal een uur lang vist en geen aanbeet krijgt. De snoekbaarspopulatie is daar gewoon heel erg groot.

Ik begin met mijn altijd goed werkende GULP Alive smelt en krijg dus inderdaad geen enkel beetje.  Dan met de groene splittailtjes van Spro ook altijd goed voor veel vis in dit water. Ook dat geeft niet het gewenste resultaat. Dan even met de bruin kleurige culpritjes. De vissen zie ik staan op het scherm op de bekende stekken, maar het is gewoon brandhout.
 Bij vriend Matthijs is het ook niet veel beter. Uiteindelijk doet hij een geel groen shadje van Bass assassin op zijn hengel en krijgt zowaar beet. Bij de tweede drift vangt hij er drie en de derde drift geeft ook vis. Ik zit er een beetje bij en probeer iedere troef die maar bij me opkomt. Dit gebeurt niet veel en ik weet op een gegeven moment niet meer welk kunstaas ik eraan moet doen. Als ik uiteindelijk op een Gulp Alive Chartreuse een visje vang ben ik zielgelukkig omdat ik de bui van een “zero”dag al zag aankomen, dat was nog nooit gebeurd. Matthijs weet ook niet wat er gebeurt en voelt zich heel gelukkig met zijn groene rubberen kleinood.
Ik moet de volgende dag als visgids aan de gang op de productmeetingdag van Pure Fishing en zie de bui al hangen voor de Engelse gasten. Blij met deze daginformatie scoor ik aan het einde van deze vissessie bij Matthijs twee van die groene visjes. Matthijs has dus 21 vissen en ik slechts 4. Deed dat pijn….? Nee, want ik gun het Matthijs volledig en het was geen wedstrijd, maar ik sta weer voor zo'n jaarlijks terugkerend raadsel. Waarom reageert die snoekbaars in het voorjaar zo raar.

Is het vandaag alleen op het Noordzeekanaal zo slecht geweest?. Ik bel dus een vriend die dezelfde dag doorgebracht heeft op het Gooimeer en daar was het van hetzelfde laken een pak. “klote met de bok”. Hij had een paar visjes gevangen en vooral de aanbeten waren bijna niet waarneembaar en erg weinig. Waar ligt het dan aan.

 

ENGELSEN….PECH EN NOG EENS PECH!

Ik ga vroeg mijn bed uit. Mijn vrouw en kinderen zijn naar de kanowedstrijden in Kampen en ik heb dus het rijk alleen. Om 06.00 uur vaar ik al op het kanaal en begin aan de kant te vissen waar ik niet met de Engelse gasten ga vissen. Zo laat ik die stek nog even onbevist. Ik begin uiteraard met het groene shadje van de dag ervoor van Matthijs. Ik maak drie driften over een afstand van 500 meter en krijg echt geen enkele bewijs. Het zal toch niet waar zijn. Dan maar GULP eraan. Ook dat werkt niet en ik wordt echt wanhopig. Dan  een PULSE Shadje eraan in de fire tiger variant van 8 centimeter. Ik maak weer diezelfde drift en scoor er gelijk vier met ieder keiharde aanbeten. Zo vis ik door tot ik telefoon krijg van Jan. De teller staat op 19 snoekbaarzen. We gaan goedgeluimd richting de pont bij Zaandam waar ik met Jan heb afgesproken.

Exact om 09.15 brengt Jan van de Bovenkamp de twee Engelsen die de dag met mij op het Noordzeekanaal gaan doorbrengen. De één is product manager bij PENN en de ander heeft een grote website in Engeland. Het zijn beide ervaren zeevissers en hebben nog nooit verticaal gevist op snoekbaars. De wind is inmiddels heel erg aangetrokken en de witte kopjes staan erop. Noordoosten wind en het wordt martelen dat weet ik nu al. Vol verwachting ga ik naar de eerste stek en geef de jongens de groene shadjes van Matthijs. Ikzelf kies weer het Pulse shadje in fire tiger Ik leg Rob Wyatt en zijn maatje Mike Thrussell uit dat door de sterke wind de enige goede oplossing om nog vis te vangen de diagonale manier is met heel veel uitstaande lijn. We beginnen direct en ik zet de MINN KOTA RIPTIDE SP elektromotor op standje drie en dan kunnen we redelijk vissen. Het nadeel van deze wind is dat als ze aan het spuien zijn er met deze wind heel veel trek staat richting zee. Binnen echt één minuut krijg ik een onvervalste dreun op de hengel en sta met een hoepelronde hengel.
 Dit is echt een mooie vis. De twee Engelsen vinden het schitterend. Ik vraag of eentje de vis wil vangen maar dat  weigeren ze. Ze hebben hem niet gevangen is het argument. Een 68 cm grote snoekbaars heeft zich vergist. Mooie plaatjes worden geschoten en we vissen door. Dan voltrekt zich dus waar ik bang voor was. De verdere dag heb ik hemel en aarde bewogen om een visje te kunnen scoren. Alles hebben we eraan gebonden en het was gewoon zielig voor de onwijs gezellige mensen. Uiteindelijk weet Rob een visje te vangen en dat breekt gelukkig de dag. Mike krijgt wel beet maar hij verzilvert het helaas niet. Aan het einde van de dag hebben we dus los van de gevangen vissen in de morgen slechts vijf vissen gevangen. WAAR LIGT DIT NU AAN??????

Weer gebeld met mijn maatje die weer op het Gooimeer aan het vissen is geweest en die had exact dezelfde ervaring. In de morgen voordat de wind opstak had hij wat vis gevangen maar in de middag was het ook waardeloos. Heeft iemand een idee waaraan dit ligt. Natuurlijk hoor ik om me heen allerlei mogelijke oorzaken. Vriend Geert denkt dat het ligt vaan het feit dat ze ’s morgens jagen, hun buik vol eten en ’s middags dus geen honger meer hebben. Een ander dacht dat het lag aan de Noordoosten wind. Dat is nu eenmaal geen goede wind voor de bijtlust van vis. Een vriend uit Haarlem dacht dat het lag aan een veranderende luchtdruk en weer een ander hoorde ik zeggen dat de vis na het paaien altijd een rustperiode kent voordat hij zich weer vol gaat eten. Ik blijf zitten met dat onbevredigende gevoel dat ik alles voor elkaar had en dat het dus niet werkte zoals ik wilde…

Zal dit misschien ook niet een klein beetje de charme van vissen zijn en misschien ook wel blijven. Als je denkt dat je het weet word je weer met je neus op de feiten gedrukt en moet je weer terug om je huiswerk te doen.

“SNOEKBAARSVISSEN…….Wat is het toch leuk!