Ola Amigo’s,
Op de heenweg waren we getuige van een (lang verwachte) exodus van de Marokkaanse medemens. Zij rijden met volgepakte auto`s dat wil je echt niet geloven, naar “huis”. Toen ik onderstaande foto maakte, dreigde dit bijna uit de hand te lopen. De man was niet bepaald blij met het feit dat ik een foto maakte van zijn ietwat volgepakte “auto” . Later bleek dat er een “schoonheid” in de auto zat en dat het probleem was: die mag je niet fotograferen.
Zaterdagmiddag waren we precies op tijd ter plekke, 14.00 uur. We werden ontvangen door de mensen die het onderkomen en de huurboten beheerden. Over de kwaliteit van de boten en het onderkomen waren de meningen eenduidend, het was ……., laten we het maar op erg matig houden.
Wat me wel van het hart moet is dat de gastvrouw een lekker stuk (secreet) is. Gert de beheerder is een van de weinige getrouwde mannen in Spanje die een sprookjeshuwelijk heeft. Als hij na een lange, zware dag vissen thuiskomt, zit er een heks op de bank op hem te wachten.
`s Avonds, een beetje tegen beter weten in, toch gaan vissen. We zaten in de boot, het was bloedheet en we waren allemaal tot op de draad versleten. We waren dan ook vrij snel uitgevist. Terug naar ons chalet en uitrusten om vervolgens heerlijk te gaan slapen, maar waar? Het was binnen beduidend warmer dan buiten en we hebben dan ook besloten de matrassen naar buiten te halen en onze klamboe(boe`s) te installeren. Bleek een goed idee te zijn, helaas regende (jawel regende) het de avond erop en hebben we dus “lekker” binnen geslapen.
Zondag een eerste poging ondernomen met pellets te vissen vanaf de kant. We hadden begrepen dat we na ongeveer 20 minuten varen – bleek ruim een uur - een brug tegen zouden komen en daar uit moesten kijken naar wat troebeler water. Dat hebben we gedaan, voerplekken gemaakt en vissen. We waren er van overtuigd dat het elk moment feest zou worden, een fluiter en vangen. Het leek een kwestie van even geduld, wachten tot de monsters ons voer hadden gevonden en scoren. Niets was minder waar. Gedurende de hele dag 2 “piepies” , dat was het. Wat we wel opliepen was een flinke deuk in ons zelfvertrouwen en een knagende twijfel.
Maandag een nieuwe poging. De avond ervoor informatie opgevraagd bij onze beheerder/gids Gert. Aardige man als je bedenkt wat hij moet doorstaan met die vrouw van hem. Hij adviseerde een plek op te zoeken een stuk verder dan waar we zondag hebben gezeten. Jezus wat een eind varen was dat. 1 ¾ Uur varen met een boot die de hele tijd alleen maar rechtsaf wilde varen. Ter plekke aangekomen het zelfde kunstje als de dag ervoor, met dit verschil dat we het “uitvaren van de lijnen” hebben aangepast. We hebben de hengels mee de boot ingenomen. Na weer een beetloze zit, besloten Hans en ik maar eens wat verder te kijken of er wellicht nog een aantrekkelijke stek dichtbij te vinden was. Dat viel lelijk tegen. Steile rotsen, geen schaduwplek en geen strand waar je de eventuele vis kon landen. Vlak voor we weer terug zijn bij onze stek, schrikken we op van de ongehoorde activiteit op onze stek. René en Theo staan druk te gebaren en geven aan dat er een MEERVAL is gehaakt. Op de kant eist Hans (hij zou de eerste mogen drillen) de hengel op en er ontstaat een heerlijke paniek situatie. Geweldig gevoel, maar je vergeet alles. Uiteindelijk komt de vis op de kant, geen monster maar eindelijk MEERVAL. Flink wat foto`s gemaakt en ondertussen een feestje gebouwd op de kant. We hadden de vis “gevonden” en vanaf nu zou het zeker flink scoren worden. Opnieuw de lijnen uitgevaren en binnen 5 minuten kreeg René een geweldig fluiter op zijn hengel. Wat een geweld. Belangrijker nog was het dat de vis hing, vlug de “mietjesgordel” aan en de boot in. “Kan jij een en ander filmen”, was de vraag van René. “Tuurlijk komt voor elkaar”, was mijn antwoord. 
Ik heb de camera aangezet maar ben hem daarna “vergeten”. Je ziet dan ook een heftig drillende René mooi uit beeld verdwijnen, jammer gemiste kans. René was hier niet blij van en terecht, excuses van ondergetekende. Maar de vis, en wat voor een, kwam wel op het droge. Hier waren we voor gekomen,
Dinsdag terug naar de plek van maandag, ze zijn daar te vangen. We hebben zelfs kant-en-klaar aas bij Gert gehaald. We vertrouwden de aaspellets die we uit Nederland hadden meegebracht niet meer. Ik kan over deze dag heel kort zijn, nada, nopico,niks. Shit, gister lukte het wel waarom vandaag niet?
Woensdag, na die zeperd van gisteren viel de keus op wat slepen en verticalen. Al na 5 minuten slepen bleek de motor van de ruilboot, de vorige motor wilde allen maar rechtsaf, bij een stationair toerental elke keer af te slaan. Terug dan maar de “oude” boot halen. Dat ging niet al te makkelijk. We werden ha (r)telijk onthaald door de beheerster. Met de duimen naar voor werden we ontvangen. Ik zal niet verder uitweiden, maar `t was erg ‘gezellie’. Terug met de oude boot, die allleen maar rechtsaf wilde, en slepen. Na een uur of wat slepen en geen enkel resultaat, wat gaan verticalen. Dat trucje ken ik inmiddels wel en dat leverde dan ook vrijwel meteen aanbeten én vis op. 
De harde wind gooide echter roet in het eten en we besloten dan ook nogmaals voor het vissen met pellets te gaan. Resultaat geen enkele aanbeet. `s Avonds wat met de pen gevist dichtbij ons onderkomen. Gelukkig dat leverde wel (niet echt veel) vis op. Het leek er op dat de bekende vismethodes zijnde penvissen en verticalen wel werkte, maar dat op boilyvissen lijkende meerval vissen wilde niet echt lukken.
Donderdag vandaag gaan we proberen van de kant te vissen en wat karper te vangen. We hebben besloten terug te rijden naar Mequinenza en daar bij de stuw op karper te vissen.
Eerst een dagvergunning gekocht en een heerlijk koel biertje gedronken, achteraf gezien hadden we hier gewoon moeten blijven zitten.
Bij de brug voor de stuw aangekomen zagen we ook weer de auto die daar een tijdje terug wat moeite heeft gehad met het nemen van de bocht.
Wederom was het vandaag bloedje heet en wilden vissen wel, maar niet erg overtuigend. De karper(tjes) die gevangen werden, hebben wel behoorlijk aan het krachtvoer gehangen. Wat een power zit er in die visjes, ongelofelijk.
Jammer dat er hier geen graskarpers zwemmen, dat zou helemaal te gek zijn. Na wat uren gevist te hebben zijn we gaan verkassen. Na wat wilde katten gepest en een enorme sprinkhaan te hebben vermoord, hebben we i.v.m. de hitte besloten naar ons appartement te rijden en maar eens wat aan het bier te gaan hangen. Zogezegd zogedaan en ik moet zeggen dat ging ons in tegenstelling tot het Meerval vissen prima af.
Wat we woensdagmiddag hebben besproken en donderdagochtend hebben afgesproken is het volgende: we gaan een dag met Gert op stap, het zal ons toch niet gebeuren dat we weinig vangen. Eerst een eind met de auto het binnenland in, vervolgens nog een kleine 10 minuten varen met de boot en dan komen we op een plek waar je de meerval van je af moet slaan, althans dat hoopten wij.
Vrijdag, het vertrouwen was niet al te best zoals je al hebt gemerkt. Gelukkig duurde het maar ongeveer ¾ uur voordat dan eindelijk de beet kwam waar ik al lang op hoopte, ik was namelijk aan de beurt. Aanslaan hangen en shiiiiiiiit los, dat heb ik natuurlijk. Van te voren hadden we afgesproken dat je wel vis moet vangen voor je beurt voorbij is. Je weet wel hoe het op dat moment gaat natuurlijk. Jammer maar de volgende is aan de beurt, gemiste kans enz, enz. Gelukkig voor mij ging binnen de minuut een andere hengel en hangen. Deze vis voelde aan als een zak cement, kolere wat een gewicht.
Een meter of 5 kon ik de vis naar me toe halen en vervolgens ging deze er van tussen en hoe. De backing op de molen kwam in zicht (ergo ruim
Deze eerste vis was het startschot voor een geweldige dag waarin iedereen uiteindelijk goed aan zijn trekken kwam . Je wilt natuurlijk altijd meer, maar we kwamen in totaal uit op 15 MEERVALLEN. Grootste 
Hieronder nog met welke technieken we hebben gevist:
Op meerval hebben we gevist zoals de meeste karpervissers hun uren aan de waterkant doorbrengen. Vanaf de steunen met “piepers”, een vastlood (240 gram) montage aan een gevlochten 60 ponds lijn. Een kevlar onderlijn met een “hair” aan een circle hook van een voor meerval geschikt formaat. De hengels waren van SPRO type TRIPLE XXX . Als aas gebruikten we pellets. Ze kosten een (gods)vermogen (€ 52,- per 20 Kg) en je hebt er gelukkig niet erg al te veel van nodig. 20 Kg per 2 personen (één voerplek) per dag is normaal, als de meerval los is kan je dit gerust verdubbelen. Gelukkig zijn de pellets goed te verkrijgen in Spanje.
Op snoekbaars hebben we gevertikaald zoals in ons eigen kikkerlandje. Deze manier van vissen is meerdere malen beschreven en behoeft dan ook geen uitleg. Aas 20 grams kopjes met een Culprid shadje in diverse kleuren.
Op karper hebben we uiteraard zou ik bijna zeggen gevist met de pen, penvissers als we nu eenmaal zijn. Het gebruikte systeem is alom bekend als dat van J. Roels en zal voor niemand nog geheimen kennen. Een kwestie van precies uitloden. Als aas gebruikte we gezoete mais uit blik, eenvoudig en doeltreffend.
Wat mij (ons) betreft wordt dit vervolgd,
Met visrijke groet Arie van den Berg.
