STROMING ALS DE HEL
Als je in het westen van het land een goed snoekbaarswater wilt bevissen kom je al snel uit in het Noordzeekanaal. Nog niet eens vanwege de grootte van de vis, maar zeker wel om de hoeveelheid vis. Als je daar je best doet kom je zonder veel problemen boven de 20 uit. Ik wil graag vangen en het liefst veel, dus ik zit er dus ook vrij veel. Je bent dus gewend aan een bepaalde manier van vissen en daar specialiseer je jezelf dan in. Heel voorzichtig peuteren met een ielig shadje of vrijwel doodstil dropshotten met een flinterdun fluorocarbon lijntje en superlicht loodkopje. Dat kun je dus echt vergeten op de waal. Toen ik er met "visgids" Jeroen van den Berg was, kon je die manier van vissen wel op je buik schrijven. We lieten de comfortabele boot in het toch al dikke water van de Waal schuiven. Gelijk al een verschil. Ik maak zelden mee op het Noorzeekanaal dat het water dik is. Bijna altijd kun je dus rekenen op helder water maar nu komt er uit Duitsland altijd bij veel regenval een hoop bezinksel mee. De snoekbaars is dus ook fel want ze krijgen niet zovaak een kans in dit stromende water. In de magen van snoekbaars in het kanaal zit altijd wel een bliekje ,garnaaltje of een krabbetje maar hier is het beduidend minder met de maaginhoud. Ik zou me de hele dag moeten aanpassen anders kon ik het wel shaken. Niet het glasheldere water van het kanaal maar een zanderig groen-grijs kleurtje water en zanderig, kiezelig bodempje. Niet heel voorzichtig vissen maar meedrijven met een fikse stroom en veel zwaardere koppen gebruiken.

 

OCHTEND STOND HEEFT "VIS" IN ZIJN MOND
Jeroen zijn vader ( ook een verdienstelijke "Grasapen" visser voor de insider...graskarper ) moest werken dus Jeroen had de boot mee en het werd dus een heerlijk dagje bakken op het water met in het binnenland temperaturen van meer dan 30 graden. Geen wind en kans op onweer. We stuiven om even naar 07.00 uur gelijk naar de vele kribben die de waal heeft om de stroom  enigszins te temperen. De stroom raast om de punt heen maar direct achter de kribben net buiten de stroom is het een verzamelpunt van vis. U noemt het op en het zit er. Van Roofblei tot aan karper, grote snoek, paling en natuurlijk onze buit van de dag "snoekbaars" Bij de eerste de beste krib stoppen we de motor en gaan op de Minn Kota electromotor verder. Wat is zo een hulpmiddel toch geweldig. Je hoort die dingen niet en kunt heel voorzichtig stapvoets je stek afpeuteren. Zonder deze electromotoren is de vangst van snoekbaars natuurlijk ook mogelijk maar ik durf te beweren dat je vangst er 50% door omhoog gaat.

Kies dan wel voor een gerenomeerd merk met een goede service. Ik moet nooit anders hebben dan Minn Kota. Nog nooit heeft deze motor me in de steek gelaten. Je hebt hier ook zoutwater bestendige modellen die goed zijn te gebruiken op brakwater en de zee. Binnen een kwartier hebben we echt 7 snoekbaarzen. Niet echte buffels maar dat is in de grote wateren toch steeds vaker het beeld. Heel veel vis, maar weinig echte grote vissen. Of het nu ligt aan het meenemen van de vis of dat de grote vis gewoon geen zin heeft, vertel het me maar, maar de grote vis laat het afweten. Prachtige gave snoekbaars tot een lengte van 60 centimeter. Vaak heeft de vis een afgesleten staart door het continu zwemmen tegen de stroom en het liggen op de zand en grintbodem. Groen is hier deze dag favoriet. Ik vang in het begin van de dag redelijk op de dropshotmontage maar over het algemeen leent dit water in mijn geval zich beter voor het verticalen. Het allergrootste verschil is hier wel de diepte. Nergens hebben we plekken gezien waar het water dieper was dan 9 meter. Vooral in de kommen achter de kribben is het uitgesleten. Op de vlakte richting de vaargeul is het absoluut niet diep. Als je dit weer vergelijkt met het kanaal dan is het hier gewoon ondiep. Jeroen heeft duidelijk meer ervaring op dit water en gebruikt ook in het begin veel grotere shads en Finn S dan ik. Het valt me dan ook dat Jeroen ook aan de grotere aasjes kleine vis vangt. Hier komt maar weer eens duidelijk voor de dag dat je echt niet bang hoeft te zijn voor te groot kunstaas. Ik vis met dunne Fireline Crystal clear 10/00 met een 24 /00 Seaguar fluoro Carbon onderlijn dus weinig weerstand. Als ik snoekbaars was geweest had ik met dit weer in de schaduw gaan liggen met een biertje en zou absoluut geen zin hebben in jagen op goed gevist rubber. Gelukkig denken ze er beneden anders over en vangen we toch over de dag genomen 28 snoekbaarzen en een plaat van een brasem. 

ONWEER
Als we richting Gormum kijken dan wordt het ineens paarszwart en een berg met onweerwolken begint zich op te bouwen. We besluiten om linea recta naar de trailerhelling te gaan en de boot eruit te halen. Het weer is super dreigend en ik sta nu niet bepaald te popelen om een baK met water op mijn kop te krijgen. Op zich zijn we echte Hollanders en een beetje water kan me niet schelen maar het bliksemt in de verte al en ik schijt in mijn broek met onweer. Ik was getuige van het feit dat de zoon van oud keeper Jan Jongbloed een aantal jaren geleden bij een voetbalwedstrijd getroffen werd. Vergeten doe je dat nooit en het respect voor onweer is er alleen maar groter door geworden. Gelukkig is het aan het eind van de dag en we hebben samen een topdag gehad en kan aleen maar zeggen dat ik zeker een keertje terugkom. Vader Arie mag trots zijn, hij heeft het Jeroen goed geleerd. Thuis aangekomen wordt ik nog even geconfronteerd met een andere zeer jonge Van den Berg telg die helemaal gek is van het karpervissen. ( daar kan hij ook niets aan doen) Hij belooft me dat hij binnen twee weken een artikeltje zal schrijven over zijn belevenissen. Ik heb foto's gezien van vissen waar een gemiddelde volwassen karpervisser van gaat kwijlen. Hij wil die avond weg en aan de waterkant overnachten uiteraard op vriend karper, maar ik hoop op de terugweg dat hij verstandig is en niet gaat.Na een heerlijk bordje met anti Sonja Bakker van een zeer aardige mevrouw van den Berg groet ik alle "van den Bergen" en ga weer terug richting het viswalhalla "De Zaanstreek" Op de terugweg naar Zaandam is het echt noodweer en besluit ik mijn auto langs de weg te zetten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Later op de avond is dat geen slechte keus geweest want later als het enigszins kan zie ik meerdere auto's met schade en veel politie die ongelukken aan het afhandelen zijn. In veel opzichten een dag om nooit te vergeten en om in de woorden van Arnold Swartsenecker te eindigen....

"I will be back"