Hoe kon één enkele man uit Finland de hele sportvisserswereld op zijn kop zetten? Een beroepsvisser in hart en nieren met een vooruitziende blik
Een beroepsvisser uit Finland, met het gelaat als uit graniet, een levend beeldhouwwerk. Een getaande vissersman met handen gevormd door arbeid en klimaat. Een visser die met zijn roeiboot er dagelijks op uit moest om zijn gezin te onderhouden. Voor hem was vissen " brood op de planken" Elke dag moest hij er op uit met zijn hengel en zijn aasvissen om de roofvis op het immense Pajanne meer van rond de 100 kilometer lengte te belagen. Al de gevangen vis werd door zijn vrouw op de plaatselijke markt verkocht. Hij was in de eerste plaats een natuurmens die heel goed wist waar de vis zat in welk seizoen.
Hij liep rond met het idee om een kunstaas te maken dat leek op een gewond aasvisje en die hem geen kostbare aasvissen kostte. Hij begon te experimenteren met een stuk boomschors een vijltje en een zaagje. Het prototype kreeg ook een duiklip. Om het waterdicht te maken smeerde hij het in met gesmolten fotonegatieven. De eerste Rapala original zag het levenslicht.
De vangsten waren ongelofelijk en Lauri presteerde het om op een dag wel tot 600 pond vis aan land te brengen. Snoek forel baars en snoekbaars allemaal trapte ze in de vermomming van deze Fin. Tot ver over de landsgrenzen werd het nieuws gehoord van het nieuwe kunstaas. Een slimme zakenman uit Amerika kwam speciaal naar Finland om het contract te tekenen. Lauri begon in zijn woonplaats met allerlei mensen de productie op zich te nemen van kunstaas.
Het geheel is uitgegroeid tot een mega bedrijf van tientallen miljoenen pluggen per jaar. Ik had het geluk om te mogen kijken in de fabriek in Vaaksu tijdens het 50-jarige jubileum van Rapala. Wat een handwerk komt erbij kijken. Nu begrijp je pas waarom een plug prijzig is. Zeven lagen lak om de plug wormproof en waterdicht te maken, kwaliteit in je reinste zin van het woord.
Meer dan honderd landen importeren de pluggen. Als Lauri dit allemaal geweten had dan was zijn neus waarschijnlijk gekruld van trots. In zijn woonplaats is niet voor niets een groot standbeeld opgericht voor deze "grote" visser.
Vandaag de dag waar het niet meer gaat om het gezin te moeten voeden maken we allemaal gebruik van zijn uitvinding. Laten we eerlijk wezen. Wie heeft nu in zijn koffer niet een rapala plugje zitten?
