Alle roofvissers van vandaag de dag kunnen zich bij het woord “DROPSHOT” iets voorstellen. Waar het eerst allemaal verticaalvisserij was is er nu ineens een enorme verschuiving plaats gevonden in de richting van het dropshotvissen. Het grote verschil in aaspresentatie is dat er bij de dropshot methode het gepresenteerde kunstaas c.q. natuurlijk aas niet aan het eind van de lijn gepresenteerd wordt maar er juist iets boven. Persoonlijk wil ik het aas niet meer dan 30 cm boven de grond hebben maar daar is natuurlijk iedere sportvisser vrij in. Heel snel kreeg je de speciale haak waarmee je een goede hoek ten opzichte van lijn en haak zou krijgen. De haak was meestal wel vrij grof en ik was er dan ook niet helemaal happy mee.
Het systeem werkte wel maar het moest volgens mij beter kunnen. Toen kwam het systeem van SPRO ( Dropshot jig-90 ) wat perfect werkte en het nog steeds perfect doet. Een haak met aan het uiteinde van het haak-oog een klein stukje draad erop gelast. Hier paste dan een soort slofje overheen en de haak stond veel mooier af dan die grove Amerikaanse dropshot-haak. Je hoefde namelijk niet meer de toen gebruikte allbright knoop in de onderlijn te leggen. Dit was dus een voordeel in vergelijking met de grove dropshot-haak. Het nadeel van dit Dropshot jig-90 systeem van SPRO was dat het kunststof slofje na een aantal keren aanslaan uitscheurde en dan was het systeem niet meer goed of je moest het slofje vernieuwen.
Met het systeem zelf was niets mee en ik heb er tijden heerlijk mee gevist. Jammer dat het kleinste haakje in de serie nog steeds te groot was om met heel kleine kunstaasjes te vissen. Ik was heel erg blij met dit systeem omdat het kunstaas perfect op de haak zat. Voor groot kunstaas was en is het nog steeds één van de beste systemen.
Toch was ik nog niet tevreden en ben gaan experimenteren. Ik moest en zou een systeem bedenken wat snel, klein, multifunctioneel en voor ieder haakje met een oog goed inzetbaar zou zijn. Ik kwam toen op het idee wat ik in de zeevisserij al lang gebruik. .....AFHOUDERS... Ik heb toen van een superdun afhoudertje van titanium een heel klein afhoudertje gemaakt waarin het haakje kon bewegen. Het kon vrijelijk op en neer bewegen wat natuurlijk de flexibiliteit van het gebruikte kunstaas enorm verhoogde.
Uiteraard uitgeprobeerd en het werkte echt super. Bij de laatste testsessie op het Gooimeer met Bas Halsema en de allerlaatste vorige week met Ron de Graaf van Rentenaar werkte het echt heel goed. Ik ben toen meerdere versies uit gaan denken met de zeevisserij als inspiratiebron. Ook nu weer moest het snel en simpel te maken zijn. Op Koninginnedag heb ik bij een aantal meisjes een enorme glazen pot met echt duizenden plastic kraaltjes gekocht in allerlei kleuren. Zij blij en ik nog veel meer.
Ik gebruik ze voor mijn zee onderlijnen. Tussen twee coil-crimps ( kleine spiraalveertjes van RVS ) zet ik twee kraaltjes en ook een tonwartel waar mijn aaslijntje aan wordt gemonteerd. Toen ben ik de kraaltjes gaan gebruiken in combinatie met een klein dropshot-haakje. Eerst neem je ongeveer 80 a 90 cm fluorocarbon in uw gewenste dikte. Als tweede neem je een kraaltje een haakje en weer een kraaltje. In deze volgorde schuif je deze op de fluoro carbon onderlijn.
Daarna schuif je de kraaltjes op de gewenste hoogte en zet het vast met een heel dun pinnetje wat door de kraaltjes en de haak gaat. Voor de zekerheid borgen / verlijmen met een fractie secondelijm. Dit was heel simpel te maken en het werkte fantastisch. Toen kwam mijn volgende versie. Ik liep op de EFTTEX-show in Amsterdam eind juni. Daar stond een Canadees van Koreaanse afkomst met een systeem wat ook wel heel erg leuk was.
Het was een dropshot-haakje was vrij kon ronddraaien op een heel klein stukje metaaldraad. Aan het onderste oogje kwam het lijntje wat naar het loodje gaat. Het bovenste oogje van dit systeem loopt naar de bovenkant van je aaslijn. Als je vastloopt dan ben je alleen je loodje kwijt. Ik maak het loodlijntje van dunnere lijn dan de aaslijn zodat ik alleen bij vastlopen het loodje kwijtraak.
Al deze systemen hebben inmiddels de revue gepasseerd en nu heb ik volgens mij het systeem gevonden. Ik moet de credit ook een beetje geven aan Harm Senten die bij Goedvolk Hengelsport werkt in Haarlem. Ik ken Harm al jaren en hij is net als ik ook altijd bezig met het innoveren en verbeteren. Ik liet hem een aantal van mijn systemen zien en hij kwam toen ook met een aanvulling in de vorm van een super knoopje die snel gelegd wordt en super de super werkt. Je neemt een stukje lijn van dun fluoro carbon en een stukje van een meter fluorocarbon bedoeld voor je onderlijn. Het dunne stukje lijn is bedoeld om naar het loodje te gaan. Je neemt de haak ( Gamakatsu worm maat 2 of 4 of Gamakatsu F314) zijn super haakjes. Je doet de lange lijn van boven naar onder door de haak en het korte stukje van onder naar boven door de haak. De lange draad wikkel je als een enkele bloedknoop dan boven naar beneden en trek je aan. Daarna wikkel je de korte lijn als een enkele bloedknoop van onder naar boven en trekt deze ook aan. Het geheel trek je nu samen en het haakje wordt als het ware tussen de twee enkele bloedknopen samengetrokken.
Het voordeel van deze knoop is dat er totaal geen enkele mogelijkheid is dat de haak gaat kantelen, ook niet nadat je een vis hebt gevangen. Als laatste aanpassing heb ik nu tussen de twee knopen ook een klein tonwarteltje gezet. Dus dan haal je de twee stukjes snoer door de haak en de tonwartel heen en doet hetzelfde als hierboven beschreven. Bij klein kunstaas geen stingertje en bij groot kunstaas is het zo gemonteerd. Het voordeel van het kleine tonwarteltje is dat je heel snel klein en groot kunstaas kunt wisselen.
TECHNIEK
HEEL ERG GEVAARLIJK onderwerp want ik weet dat iedere bakker zijn eigen recept heeft. Er zijn tal van wegen die naar Rome leiden. Inmiddels heb ik echt honderden mensen in mijn boot gehad en ook net zoveel mensen heb ik het spelletje geleerd. Voor mij geldt de belangrijkste regel…..Degene die vangt heeft gelijk. Een praktisch voorbeeld geef ik gelijk maar even. Ik had een bekende winkelier uit Noord Holland in de boot. Uiteraard noem ik de naam niet om de persoon niet in diskrediet te brengen. Het was een onwijs gezellige dag maar hij had 7 snoekbaarzen en ik had er 76. De reden voor het enorme verschil lag vooral aan het gebruikte materiaal. Hij had 14/00 en ik had 8/00. Hij had 17 gram en ik had op het stromende water 40 gram. Hij had een redelijk zachte hengel en ik had een hengeltje zo strak als een snaar. Uiteraard was de manier zoals hij het kunstaas bewoog ook totaal anders dan dat ik het deed. Ik verfoei het op en neer halen. Heb je ooit wel een aasvis gezien die op en neer danst met de dood in de ogen? Geen enkele aasvis doet dat.
Ik heb in ons grootste roofvisblad in Nederland ooit eens een artikel geschreven met de titel… “De beste acteur vangt de meeste vis” Leg in je beweging dat gevoel waardoor de roofvis ( baars, snoek of snoekbaars) er geloof in heeft en het kunstaas aanvalt. Vaak is het JUIST die minieme actie die meer vis vangt dan het op en neer halen. Wat ook altijd goed werkt is na die kleine beweging heel even stil houden en n iets doen. Dart is juist waarop je die heerlijke, lekkere, nooit vervelende, klassieke “TIK” krijgt. “Dropshotten” heeft mijn manier van roofvissen totaal veranderd en ik ben er echt verslingerd aan geraakt.
