MAANDAG

Om 8.00 uur klokslag rijden we weg met Marten omdat hij heel graag wil laten zien dat het gebied zo veelzijdig is als het aankomt op de visserij. Van de kant is het in begin mei nog niet veel getuige ook alle geïnformeerde sportvissers die we tegenkomen. In juni tot aan augustus zit er gewoon veel vis onder de kant en ook voor de echte liefhebber grote hoeveelheden zeeforel. Vriend Nico de Boer is er vorig jaar geweest en heeft toen prachtige zeeforellen gevangen met de vliegenlat. We gaan nu met dezelfde gids die ook bij Nico was ( Jeremy Aasen ) ijsvissen. Weer eens een andere ervaring opdoen. We komen aan bij een soort outdoorkamp waar we in drijfpakken worden gehesen. Achteraf was ik daar heel blij mee Met de sneeuwscooter gaan we hoog de bergen in waar een bergmeer onder een dertig centimeter dikke laag sneeuw en ijs ligt. Als we alledrie de sneeuwschoenen hebben ondergebonden gaan we lopend het meer op. Jeremy maakt op verschillende plaatsen gaten in het ijs en neemt dan een stukje witte kaas in zijn mond en verkruimeld dit. Daarna spuugt hij de kleine stukjes in het wak.

Volgens hem is de lucht aantrekkelijk voor de vissen. Als hij klaar is maakt hij op authentieke manier koffie voor Geert en zichzelf en haalt hij uit het ijskoude meer het allerlekkerste water wat ik ooit heb gedronken. Daar kan geen Spa blauw tegenop. Daarna met een ienie mienie hengeltje en dito aasje proberen bruine forel, zilveren of oranje Arctische char te vangen.  Een van de allermooist getekende vissen uit de salmoniden familie. Je hebt deze Arctische char in diverse kleurschakeringen. Van glimmend zilver tot aan bruin met witte stippen, oranje buik en knalrode vinnen Volgens Jeremy is het goed om in de winter met maden te vissen. Drie maden op een speciaal loodkopje ( mamouschka) met een haakje 10 erachter.
Daar ga je mee de diepte in en dan tik je heel voorzichtig op en neer. Al snel krijg ik beet al kan ik me niet voorstellen dat het forel is. Heel kleine tikjes op het fragiele topje. Ik haal toch maar op en een halve made zit “shockingklem “ in de bek van een piepklein stekelbaarsje. Geert heeft ook last van deze kleine ettertjes. Ze houden ons in ieder geval wel bezig en we vangen samen zo een 65 mini visjes. Eindelijk krijg ik een onvervalste wegtrekker, gelukkig op mijn hengel. Ik sla aan en de mooiste forel die ik ooit in mijn leven gezien en gevangen heb komt boven water en valt op het broze ijs. Ik schreeuw het uit van plezier en Jeremy lacht als hij de vis op het ijs ziet spartelen. Helaas de lol is van korte duur. Een schoonheid van een forel weet door de sneeuwlaag heen te breken en komt in het smeltwater eronder terecht. We kunnen hem niet meer vinden.
 Na een zoektocht van vijf minuten zien we nog net de schitterende getekende Arctische char met knalrode vinnen het wak inzwemmen zijn vrijheid tegemoet. Nog geen vijf minuten later is het weer raak en komt er een zilveren artic charvariant boven en daarbij gebeurt precies hetzelfde. Ook deze vis weet in het smeltwater te komen en deze zien we ook niet meer terug. Ik heb er vrede mee omdat het me toch om de ervaring ging. We hebben genoeg vis thuis liggen voor het avondeten. Een hele tijd vangen Geert en ik aan de lopende die piepkleine stekelbaarsjes. Jeremy vindt het jammer voor ons maar we weten gelukkig alledrie dat vissen niet gedwongen kunnen worden. Die jongen heeft zich zo uitgesloofd voor ons dat we hem daarin ook geruststellen. Hij brengt zelfs op het ijs zelfgemaakte cake. Een heel toffe goser met een sportvissershart. Hij doet de hele zomer van deze outdoor tochten en in de winter kun je met hem mee op ijsvis safari.
We ondernemen weer een geweldige rit terug op de sneeuwscooter en zien voor het outdoorkamp de zeeforellen rivier waar Nico gevist heeft. Helaas voor ons zijn ze nog niet de rivier opgezwommen. Marten belt weer of alles goed gegaan is en hij krijgt de hele “holiday on ice show” van voor tot achter te horen. Als avondeten hebben we licht zure kip die Geert toch bedenkelijk vindt ruiken. Hij heeft gelijk maar kip vind ik zo lekker dat ik besluit om toch maar door deze zure appel ( kip ) heen te bijten. Ook hebben we op ons menu Geert zijn eigen Franse creatie met zelf gevonden mosselen met room en allerlei kruiden…..Wat een recept...ongelofelijk. Je moet hem toch de ruimte geven in de keuken om zichzelf te ontplooien nietwaar…… ? 
 

DINSDAG

Om kwart over 7 rijden we weg naar Myre waar we met de postboot een onvergetelijke rondleiding krijgen door de fjorden.  Helaas is het weer de enige sfeerbepaler. Het regent gestaag en het waait stevig. Het geeft een mystieke sfeer aan het geheel. Vissersdorpjes van honderden jaren oud zien we aan onze ogen voorbijgaan en je kunt gerust stellen dat de tijd hier heeft stilgestaan. De schipper vindt het leuk om weer eens Hollanders te zien en te spreken en we kletsen heel wat af.
Een markant verhaal was wel dat de bevolking een kerk wilde bouwen op één van de vele eilandjes. Toen al het bouwmateriaal klaar stond om te worden verwerkt stak er een vliegende storm op en al de spullen werden naar een ander eiland geblazen. Toen de storm was gaan liggen werd dus duidelijk dat er niet gebouwd kon worden. Het was waarschijnlijk een teken van boven dat het andere eiland moest worden gebruikt om het “huis van god” op te bouwen en zo geschiedde……Als schipper Erik Johansen iets moois ziet dan zegt hij het direct en onze “Cananboy Geert”  runs, of liever gezegd schiet er danig op los. Op verlaten pittoreske eilandjes staan de mensen al met blijdschap uit te kijken naar de postboot omdat deze hen naar de wal brengt waar ze weer even in de bewoonde wereld zijn. Er worden inkopen voor de hele week gedaan of zelfs voor langer. Onderweg wordt er door een aantal mannen een buitenboordmotor aan boord gehesen voor een klant op een eiland….schitterend. Onderweg zien we de nodige papegaaiduikers en zeearenden. De tour duurt vier uur en deze zijn eigenlijk voorbij voordat ik er erg in heb. Als we weer in Myre aankomen, zien we een rode viskotter de haven invaren…Kijken dus!!! Ik leerde van de bekende vroegere hengelsportjournalist Kees Ketting al "Een goede journalist is vreselijk nieuwsgierig en ziet in alles een artikel".

 

We komen aan in een hal waar druk gewerkt wordt. Er liggen honderden vissen die gevangen zijn aan de longline. De haken zitten nog in de bek en we halen er een hele zooi uit. Die worden dus weer gerecycled. Ook komen we in gesprek met de eigenaar van de vishal en die vertelt ons dat de kinderen in het dorp in de winter uit de bekken van de winterkabeljauw (skrei) de tongen halen en dat die een ware delicatesse zijn. Ik had ze al een keertje gekookt gegeten maar dat was geen succes. Hij geeft er het recept bij dat hij van zijn oma nog kende en dan loopt hij weg. Op dat moment belt Marten en die informeert hoe het is. Ik vertel hem dat we vanavond aan de gullentong gaan en dat ik wat voor hem zal bewaren. Hij kent het en zegt dat het inderdaad erg lekker is.
Dan zien we dat er in de afslag ook biologen aan het werk zijn met een project. Er zwemmen in een grote bak levende gullen die op leeftijd worden bepaald en er wordt gekeken hoe ze zo snel mogelijk tot de kerst kunnen worden opgefokt. Ze krijgen haring gevoerd en eten na een aantal weken uit je hand.Niet alleen worden gekweekt voor het vlees maar ook voor de lever wordt er verteld. In de kabeljauwlever zitten alle vitamines behalve vitamine C. Overal in de supermarkten hier vind je ook flessen met kabeljauwleverolie. Het doet me denken aan vroeger toen ik ook levertraan moest eten. Ik vond het vreselijk maar het was volgens mijn moeder nodig om knappe jongens te krijgen. Dat is dan gelukt. Bij Geert thuis hadden ze jammergenoeg geen olie. 

Door de gullen in gevangenschap op te kweken wordt de lever smetteloos roomwit en heel erg groot. In de lever van wilde kabeljauw komen hier veel wormen voor die via de zeehonden worden overgebracht. De Noren hebben het niet zo op zeehonden omdat ze ook vaak de zalmfarmen bezoeken en de netten stukbijten en dan de zalmen opeten. Hierna komen er tientallen tot honderden zalmen vrij die zich dan mengen met de wilde populatie waardoor die vatbaarder wordt voor ziekten en minder vruchtbaar. 
Om 17.00 uur moeten we weer met Per Reidar Olsen naar zee. Snel naar huis om de spullen te pakken. Als we terug zijn zien we in het fjord windveren en kleine witte koppen. Om klokslag 16.30 belt hij me op en zegt dat het te hard waait. Helaas maar dat hoort bij vissen. Geen enkel probleem. Hij komt even langs om koffie te drinken en om 18.00 gaat hij weer weg. Het avondeten bestaat uit 1.5 kilo heerlijke Noorse garnalen met kabeljauwtongetjes…….Herman den Blijker en Cas Spijkers doen hier een moord voor. VESTERALEN…..geweldig. 

WOENSDAG

9.15 rijden we weg naar onze één na laatste bestemming. We gaan naar Ringstad in de Bø commune. En goede drie kwartier rijden vanaf Sortland. Wat een adembenemend landschap is het toch. Iemand die niet in Noorwegen is geweest zou dat voordat hij onder de grond tussen zes planken plaatsneemt echt nog eens moeten doen. Het is hier echt het paradijs in Noord - Europa. Als we aankomen in Ringstad is dat echt een dorpje in de middle of Nowhere maar dat alles heeft van een authentiek sprookje. Aan het water ligt een vreselijk mooi hengelsport/vakantiecentrum met restaurant erbij. Het draagt de toepasselijke naam “Sjøhus”oftewel zeehuis. We worden ontvangen door een perfect Engels sprekende goedlachse man genaamd Ian. De naam doet niet echt Noors aan, Bij navraag blijkt hij ook uit Cornwall Engeland te komen. Een echte gelukszoeker en heeft het geluk dan ook gevonden in Ringstad. Een schitterend en vooral heel mooi gelegen sportvissersverblijf  waar het niet immens druk is maar waar je nog lekker knus met een paar vismakkers naar toe gaat. Er liggen een paar gloednieuwe bootjes in een klein haventje bij het complex bewapend met splinternieuwe Suzuki 30 pk motoren.  Ian zal vandaag bij ons blijven en ons wat vertellen over het gebied. Helaas, hij blijkt niet zo heel veel visserman te zijn maar dat geeft niet. Hij vertelt veel over de omgeving en na twintig minuten heb ik het gevoel alsof ik hem al veel langer ken. We gaan na koffie te hebben gedronken direct het water op. Marten gaat naar een vergadering. Als snel zijn we op de plaats van bestemming. Het water is er ongeveer 60 meter diep. We vangen eigenlijk direct vis en wat ons opvalt dat ook hier de gul erg hoog zit. Soms maar op half water. Ook merkt Geert op dat wanneer hij zijn pilker stil in het water hangt er zonder reden gullen op pakken. Dat had hij nog nooit meegemaakt. Wat moeten het toch domme beesten zijn die zonder reden in een metalen vis bijten. We zoeken en vinden bijna altijd wel vis. We vissen door tot 17.30 uur en verlaten deze wonderschone visplaats met dito accommodatie.
 Ian doet vooral veel zaken met Kingfisher in Duitsland. Deze plaats zal ik zeker onthouden en doorgeven aan derden. Alles is nieuw, de boten zijn splinternieuw en ook de motoren zijn ongeveer een jaar oud. Marten belt zoals gewoonlijk weer om even te informeren. We melden weer onze belevenissen en gaan dan naar huis waar Marten ons uitgenodigd heeft om bij hem thuis zelfmade Pizza te komen eten. De gevangen vis hebben we gefileerd meegenomen voor Marten. Hij krijgt de komende tijd veel visite en dan gaat er niets boven vers gevangen vis Als we om 21.30 bij hem weggaan moet hij nog even weg om te werken. Hij is echt heel erg druk. Hij geeft ons nog even de informatie door voor donderdag de laatste dag van ons onvergetelijke verblijf in de Vesteralen eilanden groep.
We gaan kijken en vissen in het Kragberget hengelsportcentrum. Nog net voordat ik mijn bed inkruip krijg ik een SMS van mijn vrouw Marieke dat zij zich met de kinderen in Zeeland in een stacaravan heel goed vermaken. 26 graden is het er op dit moment. Zelf garnalen gevangen en ook hebben ze haaientanden gevonden. Er gaat niets boven een zelfstandige vrouw.

DONDERDAG

Alweer de laatste echte dag van ons bezoek aan de Vesterålen. De eilandengroep die niet zo snel uit mijn geheugen zal worden gewist. Wat is het mooi in dit gebied en wat zijn er onbegrensde mogelijkheden om hier te vissen. Niet alleen op de zee maar ook grandioze kansen om hier voortreffelijk te vliegvissen op forel, zalm en zeeforel. Honderden meren in de bergen met een goede forellenpopulatie geven dat extra” aan dit gebied. Is het weer te slecht voor de zee kun je altijd uitwijken naar iets anders. Vandaag zouden we een bezoek brengen aan Kragberget zeevis en vakantiecentrum.  Marten had zoals alles perfect geregeld en we gingen er met de auto naar toe. Marten woont in regio Sortland en dat betekent dus een autorit van ongeveer 40 minuten. Het lijkt lang maar door de schoonheid van het gebied was het om voordat we er erg in hadden. Het centrum ligt helemaal alleen aan het begin van het fjord. Onbeschrijfelijk mooi gelegen met alle faciliteiten die u maar denken kan. De eigenaresse “Laila”begroette ons en liet ons het park zien. In allerlei prijsklassen stonden er huisjes hoger en lager gelegen. Echt splinternieuw alles. Een overdekt schoonmaakhuis met stromend water en een RVS snijtafel met allemaal snijplanken voor ieders gebruik. Een heel apart “grillhuis boven het water”waren van die kleine bijzonderheden. Een schitterend viskamp. Voor ons jammer dat alles nog dor en vergeeld was, maar wat moet het er mooi zijn als alles in bloei staat. De boten waren ook spiksplinternieuw en tip top in orde. Daarin zijn de Scandinavische landen toch sterk omdat je aan strenge eisen moet voldoen om boten te kunnen verhuren. We kregen een mooie ruime open visboot mee met een 30 pk Honda viertakt. Er werd een goede geplastificeerde kaart meegegeven en dan maar vooruit met de geit, op naar de visgronden. We hebben het hele fjord gehad en overal waar we iets interessants vonden stopten we en visten we met verschillend materiaal. Heerlijk experimenteren met allerlei kunstaas. Voor het eerst heb ik mijn ABU Big Game reel op zijn donder gegeven. Wat een power in zo een reel. Hij heeft de afmetingen van de voormalige 10.000 serie. Met het grootste gemak haalde ik een pilker van 600 gram en twee gullen van 80 meter omhoog. Ik had als lijn de nieuwe Chrystal Clear in de diameter 0.24/00 mm U zult het niet geloven maar zo een dunne lijn heeft dus een trekkracht van 80lbs. Een waanzinnig goede lijn. Geert wilde het wel eens op open zee proberen met zijn “homemade succes verzekerde-spinnerblad-kralen lijn”. Hij zou vandaag met aas vissen. Hij had de avond ervoor superlekkere “Reker”( garnalen) gepeld en in plaats ze zelf lekker op te eten nam hij ze mee als aas. Die is gek…..zulke lekkere garnalen aan een stelletje kleine lommensmurfen voeren.
 Ik zou voor groot gaan, ik bleef dan ook stug met grote pilkers en grote shads vissen.. De wind was gelukkig geen spelbreker dus als we naar buiten wilden dan moesten we het nu doen. Om een martelpartij met zeemist in te korten het bleef bij een tiental kleine lommetjes, en wat kleine leng voor Geert en een mooie grote gul op een shad en wat klein spul in de vorm van lom en leng voor mij. Dan maar weer terug naar een andere aftakking van het fjord. Vooral in juni tot augustus zou het hier de topperiode zijn. We begonnen gelukkig weer vis te vangen en zelfs het nieuwe Gulp kunstaas was voor de aanwezige lommen niet te versmaden. Niet al te grote vis maar wel een grote verscheidenheid. Vooral het vissen met het lichte hengeltje en kleine pilkertjes tot 40 gram was top. Mijn Pilk-One hengel van Gamakatsu stond om de haverklap krom. Opeens haakte Geert een prachtig getekende donderpad op zijn pilkertje  Hij lachte dat hij dan tenminste 1 soort had die ik nog niet gevangen had. Helaas, Petrus besliste anders. Binnen een kwartier ving ik precies dezelfde soort ook met de dreg in zijn bek. We konden er beide gelukkig ook tijdens dit "klote"weer heerlijk om lachen. Geert kwam met een echte "Geert" opmerking. Hij was eigenlijk wel blij met de regen. Hij kon dan eindelijk zijn nieuwe SPRO Sport Professionals regenpak uittesten. Het pak was  volgens hem de beste aankoop  geweest in jaren. Het was eindelijk een pak dat water en winddicht was. Er bestaat namelijk geen slecht weer, alleen maar slechte kleding!! Warm, waterdicht en ademend. Door Geert aan het eind van de dag goed bevonden, zijn tien lagen kleding die hij onder de jas had zitten waren nog droog. !!! Dat had hij namelijk geleerd bij de onvervalste Mokumse padvindersdivisie.

Het was inmiddels rond 15.00 uur en we hadden afgesproken dat we om 18.00 uur terug zouden zijn. We hadden het telefoonnummer van Laila in onze mobiel staan mocht er wat gebeuren. En inderdaad er gebeurde dus iets….Op terugweg naar de fjord waar het Kragberget viskamp aan lag zag ik op de kaart dat er ook in het fjord een plaats was waar het meer dan honderd meter diep was. Het liep hier steil op naar 40 meter dus we zouden hier nog even kijken. Toen gebeurde er iets waar iedereen in feite altijd op hoopt. Op de 50 meter grens was het “Laten zakken en hangen:” Iedere keer als de pilker, shad of ander stuk kunstaas de diepte inging was het hangen. De gul zat ongeveer 1 tot 6  meter boven de bodem en was werkelijk waar uitgehongerd. Het stikte ervan. We zagen op het scherm van de dieptemeter slechts een enkel visje bij de bodem en iets daarboven. Het moeten er duizenden zijn geweest. We visten voor Marten, onze gastheer afgelopen week, de gevraagde vis bij elkaar en gooiden verder zeker honderd gullen terug. Schitterende vissen tussen de twee en de tien kilo. We belden direct Laila met de vraag of ze er problemen mee had als we iets langer weg konden blijven. Het was inmiddels droog geworden en het zonnetje kwam er ook nog bij. Door het slechte weer hadden we weinig foto’s gemaakt en nu konden we dus onze schade inhalen. WAT EEN VISSERIJ….NIET TE GELOVEN.
Uiteindelijk besloten we om 19.30 terug te gaan en de vis te fileren voor Marten. Ook hem hadden we moeten bellen omdat hij heel vriendelijk had aangeboden om voor ons te koken. Hij begreep het gelukkig. Om 22.30 kwamen we bij Marten aan en schoven aan tafel. Een homemade pizza van topkok Marten Bril stond op het menu met een garnering met garnalensalade, ei, groenten en salami. Na het eten direct naar ons huisje en inpakken geblazen. We moesten vrijdag om 11.00 uur vliegen maar hadden nog een reis van 2 uur voor de boeg naar het vliegveld Evenes. Om 0.1.00 uur waren we klaar en doken het bed in.

VRIJDAG

6.00 uur op en direct het gastenboek ingevuld. Daarna het huisje schoongemaakt en de spullen naar de auto gebracht. Daar een drietal zakjes kabeljauwfilet en twee zaken met schelvis voor mijn ouders ingepakt en onze inmiddels tot vriend gebombardeerde Marten Bril gedag gezegd en toen op weg naar EVENES AIRPORT. Onderweg realiseerde ik dat ik mijn voor thuis geregelde zak met garnalen was vergeten mee te nemen. Helaas….Op het vliegveld was er nog een heerlijk ludiek voorval. In mijn viskist was donderdag het zakje met GULP KUNSTAAS omgevallen en de geurstof was een klein beetje in mijn fototas getrokken. Alle mensen keken om zich heen waar die lucht toch vandaan kwam. In het vliegtuig kwam ik er dus achter dat ik het was en ik was dus ook heel blij dat de fototas in het bagageluik lag. Nu snap ik ook waardoor de lommen in het diepe water dit kunstaas konden vinden. Mijn hoofd zat vol met de eilandengroep VESTERALEN, wat een enorm indrukwekkend gebied. Wat een natuur, wat een visserij, wat een gastvrije mensen en wat een ongekende mogelijkheden. Hier kun je nog echt vangen waar je van droomt. De beste periode ligt hier om grote vis te vangen tussen eind november tot eind maart maar dan is het weer niet altijd even betrouwbaar en verder zijn de maanden juni juli en augustus top. Als ik zie wat ik nu al hier kan vangen, wat zal het dan zijn in de topperiode? We hebben genoten in de breedste zin van het woord en ik kan alleen maar zeggen dat wanneer u avontuurlijk bent ingesteld en u wilt eens in een paradijselijke omgeving ongelofelijk veel vis vangen dan is de VESTERALEN eilandengroep een heel goede optie. Ik eindig dan ook met de woorden van Arnold Schwarzenegger…..”I will be back “    Marten ……Onwijs bedankt voor je inzet en je enthousiasme. Ook bedankt voor het maken van het perfect georganiseerde programma.

 

 

• U kunt me altijd e-mailen of bellen voor informatie.
• Pim Pos 075-6700175- 06 24593472

   

• p.pos@hengelsport.com

   

 

• SKITT FISKE …….