December 2014 was het zo ver, ik zou samen met René gaan Big Game vissen in Gambia. Elk jaar maken wij met een aantal vrienden een visreis, zo hebben we al gevist op diverse plaatsen in Ierland, Denemarken en de laatste jaren reisden we vooral naar Noorwegen. In 2013 kwam ik in gesprek met iemand die regelmatig naar Afrika ging om te vissen. Na dit gesprek werd ik gelijk enthousiast, en begon op internet te zoeken, na wat speurwerk kwam ik terecht bij Paradise Fishing Gambia. Dit is een organisatie die in Nederland is gevestigd, dus contact leggen was vrij eenvoudig. Ik heb de eigenaar Tom van Kleef gebeld voor informatie, na dit gesprek was ik over, ik wilde een keer naar Afrika om te vissen. Ook mijn maat René was gelijk enthousiast, de andere leden van de visgroep wat minder. Zij waren toch een beetje terughoudend i.v.m. met de ziektes die je kunt oplopen zoals malaria en later ebola. Na het gesprek met Tom hebben we afgesproken in Utrecht op de Hengelsportbeurs in de Jaarbeurshallen. Tom had foto’s van het vissen in Gambia mee en vertelde ons mooie verhalen, na dit gesprek waren we helemaal over. We besloten een visreis te boeken in december 2014. We kozen voor het opkomende tij richting springtij. Volgens ons zou dit het beste zijn voor Tarpon vissen. De visreis was gesplitst, de boot en het vervoer van hotel naar de boot boekten we bij Paradise Fishing Gambia, en de vliegreis en hotel bij Arke reizen. Maandag 1 december vertrokken we richting Gambia, dinsdag 2 december was onze visdag. Samen met Tom hadden we een afwisselend programma gemaakt, hier zat in trollen op grote barracuda’s, riviervissen, strandvissen, rifvissen, spinnen vanaf de rotsen en tarpon vissen. Het was dus een gevarieerd programma. De eerste dag besloten we in overleg met David om te gaan rifvissen. David is samen met Ibrahim de schipper, er zijn dus twee mensen die kunnen varen. Voor ons was Ibrahim de schipper en David was degene die ons van en naar het hotel bracht, daarnaast zou David mee gaan met het strandvissen. De leiding in Gambia ligt bij David.
Dag 1: Op het rif vingen we gelijk al mooie vissen, zo ving René hier gelijk een mooie Casave, bij mij bleef het bij wat Catfish. Toen het tij eruit liep opperde Ibrahim om in te pakken en voor de haven bij de Denton Bridge nog wat te trollen op barracuda’s. Wij stemden gelijk in, bij de brug aangekomen bleek dit een juiste keus te zijn, in een korte tijd lagen er 6 barracuda’s en een Wahoo in de boot.
Dag 2: Dit zou een dag rivier vissen worden, het doel was Kapiteinsvis en Red Snapper. Deze dag viel toch een beetje tegen, misschien waren onze verwachtingen na de eerste dag ook wat te groot. We gingen voor anker nabij een wrak in de rivier, bij dit wrak ving René een grote Red Snapper. Zelf beperkte de vangst bij mij zich tot Catfish. Om grote vissen te vangen gebruikten we net als de eerste dag levende aasvissen. Dit waren vissen tussen de 10 en 20 cm groot, we plaatsten de haak achter de rugvin.
Dag 3: Dit werd weer een dag rifvissen, eenmaal aangekomen op het rif, was het met de eerste worp al raak, we vingen Ladyfish, Botervissen, Grouper, Citroenvisen en Catfish. Bij ons bleven de grote jongens uit, we kwamen niet verder dan een aanbeet, helaas schoot de haak los tijdens de dril. Onze buren wisten wel twee grote Red Snappers te haken.
Dag4: Deze dag werd uitgekozen om te gaan strandvissen, David zou ons om 15.00 uur ophalen, we moesten onze hoofdlampen meenemen, want we zouden doorvissen tot in de avond. Alles leek vooraf goed, we zaten net voor springtij, opkomend water in de avond, kortom wat wil je nog meer. David had een BBQ mee, om de botervissen van de vorige dag op klaar te maken. Ook hier visten we met levend aas, David vertelde ons dat we pijlstaartrog, gitaarrog, botervis, Captain-Fish en Casave konden vangen. De verwachtingen waren dus hoog, helaas de tijd verstreek en een aanbeet bleef uit. Tot een uur of zeven toen ik zelf een aanbeet kreeg. De aanbeet waren eerst twee behoorlijke tikken op de top, waarna hij hem wegtrok. Helaas bij de strike bleek de vis niet gehaakt. Bij deze enige aanbeet bleef het voor ons. Gelukkig maakte de BBQ een boel goed, David had met allerlei kruiden de Botervis opgevuld, met een beetje rijst en wat Gamba’s erbij hadden wij een koningsmaal. Op een stand in Gambia, in korte broek 27 graden, wat wil je nog meer.
Dag5: Tijdens het nagenieten van de BBQ werden de plannen voor de volgende dag gesmeed, we zouden gaan Tarpon vissen. Volgens David waren de omstandigheden voor de volgende dag uitstekend voor Tarpon, opkomend tij op het midden van de dag. We zouden om 9.30 uur vertrekken, in de haven werden van een lokale visser grote aasvissen gekocht. Na een anderhalf uur varen kwamen we aan bij de monding van de rivier. Ibrahim kan aan een paar punten op de wal zien waar de scheiding tussen zand, rif en dieptes is. Precies op deze scheiding gingen we ankeren. Het anker werd zo geprepareerd dat bij een gehaakte Tarpon het anker zo losgegooid kan worden, de ankerlijn blijft dan drijven door een grote boei die er aan zit. Met de boot zouden we dan de Tarpon gaan volgen. Vooraf vertelde Ibrahim, dat hij laatst een Tarpon er aan had gehad waar hij 18 uur mee bezig geweest, voordat de Tarpon geland kon worden. Er werden vijf hengels met aas uitgezet, drie op de boden en twee met een grote dobber drijvend. Alle reels stonden op scherp, de slippen waren nauwkeurig door Ibrahim afgesteld. Ondertussen begon de temperatuur in de boot behoorlijk op te lopen, met de rug in de wind, en de zon in de boot begonnen wij behoorlijk te verbranden. Zelf was ik bezig met een natte handdoek om mijn voeten en benen te koelen. Na zo’n driekwartier werd Ibrahim opeens heel nerveus, hij had wat gezien. Nadat hij dat zei, gebeurde er iets wat wij nog nooit hadden gezien, de rechter hengel had een aanbeet. Dit ging echter met zo’n grof geweld, de Tarpon greep het aas en zwom met een noodgang weg. Ibrahim had de grootste moeite om de hengel uit de steun te krijgen. Eenmaal uit de steun nam de Tarpon nog zo’n 10 seconden lijn en daarna was het over. De haaklijn was afgebroken, 150/00 nylon.!! Op driehonderd meter verder kon je Ibrahim in het Afrikaans horen mopperen. Ik weet niet precies wat hij zei, ik kon alleen zien dat hij verschrikkelijk baalde. Nadat alles was gerepareerd en het weer rustig was in de boot, was daar 10 minuten later de volgende strike. Wat ik net vertelde herhaalde zich weer, weer brak de lijn. Je kon wel begrijpen dat Ibrahim zijn bloed begon te koken. Wij stonden erbij en keken er naar…. De hengels werden weer geprepareerd en opnieuw ingegooid. Nog geen 15 minuten zag Ibrahim weer wat op de linker hengel, intussen pakte ik snel mijn filmcamera om het vast te leggen. Dit maal was de aanbeet op de haaienhengel, hier zat een Penn Senator op met een gevlochten lijn van 1 mm dik. Je zou vooraf toch zeggen, als het aan die hengel komt, dan kan het niet mis gaan… Ibrahim pakte de hengel in zijn hand, de aanbeet ging rustig vergeleken met de andere aanbeten. Na twee zachte rukken kwam de run. Opeens begon de reëel hard af te lopen, Ibrahim deed de strike, om vervolgens de Tarpon de ruimte te geven om weg te zwemmen. Zoals gezegd gebeurde, de Tarpon nam de benen, helaas sloeg het noodlot weer toe. Door de grote kracht op de spoel trok de gevlochten lijn in de spoel, en met een luide knal knapte de gevlochten lijn doormidden. Ik ga maar niet vertellen hoe het op dat moment met onze kapitein Ibrahim was, die was knock-out. Hierna bleven de aanbeten uit, op de terugweg vingen we nog twee grote barracuda’s. Dit kwam mooi uit, want in de avond waren we uitgenodigd bij een lokale familie om te komen eten. Zo hadden we een mooi geschenk mee voor de familie.
Dag 6: We zouden nogmaals een dag Tarpon vissen. Alle onderlijnen hadden we vervangen, door nog dikkere lijnen. Na een half uur kreeg ik een aanbeet, we hadden met Ibrahim afgesproken dat wij zelf de strike zouden doen. Na de run zette ik de haak, dit ging goed, de vis was gehaakt en ging er van door. Ibrahim maakte snel de boot los en startte de motor. Er stond een ongelooflijke kracht op de hengel, dit was een reishengel van Penn. De vis nam lijn, en voorlopig was het meevaren en lijn geven. Na 45 minuten kon je merken dat de vis vermoeid werd. Inmiddels waren we al ruim een kilometer van de ankerplaats weggevaren, toen de vis langzaam naast de boot kwam. Zonder de vis gezien te hebben kon Ibrahim de glij lijn met lood pakken, dit was echter niet voor lang. De vis nam weer een run van tientallen meters. Daarna was het gebeurd met de vis en kwam hij langzaam boven. Eenmaal in het zicht van ons bleek het een gigant van een pijlstaartrog te zijn. Ibrahim waarschuwde ons gelijk van het gevaar van het beest, hij stelt mij ook de vraag wat ik wilde met de vis, of binnenhalen en een foto maken en meenemen. Hij zou dan eerst de staart afhakken, of een foto in het water en de vis laten zwemmen. Ik was snel klaar ik koos voor de optie Catch and release. Na wat foto’s gemaakt te hebben legde Ibrahim uit wat hij ging doen, hij probeerde de pijlstaartrog met de witte kant boven naast de boot te krijgen om zo de haak uit de bek te krijgen. Omdat de haak toch te vast in het kraakbeen van de bek zat, werd de lijn bij de haak gekapt en kon de pijlstaartrog zijn weg vervolgen. Ibrahim schatte de pijlstaartrog op zo’n 75 kg. De rest van de dag bleef het bij deze aanbeet.
Dag 7: Dit zou onze laatste dag worden, vandaag stond het trollen op grote barracuda’s op het programma. Helaas na een dag trollen heeft dit niets opgeleverd, dat ze er wel zitten bleek wel uit onze buurman. Die wist rollend wel een grote barracuda te vangen. Op de terugweg hebben we nog een uurtje tegen een zandbank met gamba’s gevist, hier vingen we wat botervissen, Catfish en een Angelfish. Zo kwam er een einde aan onze visreis in Gambia. Zelf hadden we ook visspullen mee, we hadden vier reishengels mee van Penn en Shimano. Het waren twee lichte en twee zware hengels. De reels waren van Penn, wat ons betreft is het gesleep met hengelkokers naar het buitenland verleden tijd. De reishengels doen beslist niet onder aan de tweedelige boothengels. En het scheelt behoorlijk wat geld wat je tegenwoordig moet betalen voor de kokers met hengels. Wij keren absoluut weer terug naar Gambia, maar nu gaan we ons opmaken voor de trip in april 2015 naar Vangsoy in het noorden van Noorwegen. Indien je ook zo’n avontuur wil meemaken, kijk dan even op de website van www.paradisefishinggambia.com
Sytze van Wagtendonk.
