De reis
Eind juni was het dan zo ver. De al lang geplande zeevisstrip ging starten. Zonder nachtrust was het ’s nachts om 02.00 uur verzamelen bij Havfiske.nl van Eddy Mares in Nijverdal.
Daar kwamen me met 5 personen bij elkaar om een prachtige visreis te gaan ondernemen.
Eddy zelf natuurlijk, zijn vader Milos, Rody Eikelenboom, Randolph Bakker en ondergetekende Ronald de Bruijn. Tot dusver ben ik voornamelijk met Pim Pos op bijzondere reizen naar Noorwegen en ook IJsland geweest, dus ik was heel benieuwd hoe het met deze groep zou gaan.
We vertrokken om deze vroege tijd omdat Eddy een waar reisleider was. Hij had een heel reisschema in elkaar gedraaid waar de bootovertochten de tijdsfacor bepaalden. Steeds waren we prachtig op tijd voor het vertrek van de boot op de juiste locatie. We reden met 2 auto’s. De hagelnieuwe luxe transporter van Eddy en de ruime BMW personenwagen van Rody. Ruimte te over dus voor ons allemaal. Dat rijden geeft een heel andere impact dan een vliegreis, Alles kan eigenlijk mee. Waar je bij een vliegreis ieder pilkertje afweegt tegen een andere is het hier gewoon alles meenemen. Dat gaat dan net zo met alle kleding en het eten en drinken. Ik stond er versteld van wat er allemaal meegenomen was. Vooral op eetgebied zouden we niets tekort gaan komen werd me al snel duidelijk…. De eerste boottocht was met de Colorline Superspeed 2 van Hirthals naar Larvik.
Hier had Eddy een geweldig arrangement geboekt, Voor 28 euro per persoon hadden we gereserveerde zitplaatsen in het restaurant en konden we zoveel eten en drinken als we wilden. Dat eten was een aanbod van vele soorten vis en ook vlees. Daarnaast heerlijke salades en een nagerechtenaanbod waar iedereen minimaal 2 x voor wilde lopen. (Als je de ochtendvaart neemt heb je hier een geweldig ontbijt). Uitstekend dus. Hier hebben we voldoende vitaminen opgedaan en we hebben zelfs nog tijd over gehouden voor een half uurtje op het zonnedek waar ook enkele forse Noorse dames van de zon genoten. Gelukkig hadden we al gegeten. Voor wie deze groep niet kent, normaal gesproken behoor ik toch echt tot de grotere eters. In deze groep viel ik echter volledig niet op. Ik voelde me ook bijna slank. Die gedachte zal me thuis wel weer snel ontnomen worden, maar voor deze week was het gevoel goed. Op deze manier de overtocht boeken kan ik een ieder overigens aanraden. Na in Larvik aangekomen te zijn, hebben we onze tocht vervolgd en na 358 km rijden waren we in Koppang.
Hier hebben we overnacht in een blokhut op een nette camping. Inmiddels waren we dus al 1200 km onderweg en zou de volgende dag een makkie worden.
Dat bleek inderdaad zo te zijn. De omgeving werd steeds mooier en het werd steeds rustiger. Af en toe een verdwaalde vliegvisser staand in het snelstromende water van de Glomma en verder zagen we niet veel mensen. Uiteraard volgens schema van Eddy waren we via de tunnels van Hitra en Froya weer helemaal op tijd voor de 2e bootreis en die was van Froya naar Sula.
Wat een schitterende omgeving; al die kleine eilandjes waar de veerboot tussendoor vaart om uiteindelijk bij Sula aan te komen. Als je geluk hebt, doet de veerboot nog een paar kleine eilandjes onderweg aan om mensen van eilandjes op te pikken.
Hier zie je dan haventjes en plaatsjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. (Dit zagen wij later op de terugreis). Een reis van ongeveer een uur bracht ons naar onze bestemming Sula, veel verder westwaarts richting Atlantische Oceaan kan je dan ook niet meer komen.
Het appartement heeft 2 verdiepingen en er zijn 3 slaapkamers. 2 Slaapkamers beneden en op de bovenverdieping naast een slaapkamer voor 2 personen vinden we de open keuken en een eettafel en zithoek. Magnetron, oven, koelkast met vriezertje, geluidsinstallatie en tv zijn aanwezig.
Ook de douche- en toiletruimte zijn boven. Naast de ruime appartementen zijn hier op Sula gemeenschappelijke ruimten. Hier vind je een bijzonder professionele fileerruimte, een droogkamer voor de viskleding, een invrieskamer, extra douches en toilet, barbecueruimte, en dat alles is allemaal gewoon super voor elkaar. Aan de aanlegsteiger naast de huisjes liggen 16 goede boten.
De visserij
De bootjes waar wij mee vissen zijn 2 aluminium boten 19 ft. Met een 50 pk Honda aangedreven motor. Ze hebben voldoende ruimte voor 3 vissers.
De boten van Sula Rorbuer, foto genomen om 02.00 uur ’s nachts! Veel donkerder wordt het hier in deze tijd van het jaar niet Dit is het uitzicht vanuit ons appartement! Dan ga je toch niet meer slapen!
We hebben veel visuren kunnen maken omdat de wind dat ruimschoots toeliet. Vanaf deze locatie zit je met een kwartiertje varen al op de allermooiste locaties. Twee uur na aankomst op zaterdagavond zijn we direct gaan vissen en vervolgens zijn we de zondag zelfs 2 x uitgevaren voor ruime vissessies. En de vangsten waren meteen goed. Kabeljauw tot een kilo of 15 en daarnaast veel en hele mooie pollak, leng, waaronder een exemplaar van boven de meter, een enkele dikke lom, heel veel koolvissen, enkele makrelen, mooie schelvissen, een enkele wijting en zelfs meerdere doornhaaien hebben we gevangen.
Ook dit is Noorwegen, een doornhaaitje gevangen op de grond.
Hoe blij kun je wezen met een heilbot.....
Ben je eenmaal op de stek dan is het vaak bongo en blijven de kromme hengels niet lang uit.
Het is en blijft Noorwegen, je wet niet wat je eraan krijgt. Het kan een buffel van een kabeljauw zijn die je moet gaffen maar het kan net zo makkelijk een heilbot van meer dan honderd kilo zijn.
De pilker is en blijft één van de best vangende soorten kunstaas.
De locaties waar we heen gingen hebben mooie namen alsTorskskallen, Elisflua, Fohnflua en Svurtkjer. Vooral de eerste 2 dagen hebben we de meeste vis gevangen. Later in de week werd het steeds mooier weer en op een gegeven moment was de zee zelfs als een spiegeltje, Dat leverde fantastische foto’s op maar helaas ook iets minder vis. Het plezier werd er echter niet minder om. Wat een genot om zo driftend op zee, met de zon op het hoofd te genieten van rondzwemmende haaitjes en bruinvisssen en zelfs een walvis van een meter of 6 die een kijkje kwam nemen
Het eten
Normaal gesproken zou dit kopje misschien niet in een verslag komen te staan. Voor deze groep moet hier echter toch de nodige tekst voor geschreven worden. Het was namelijk Milos, de vader van Eddy die de weken voorafgaand voor allen prachtige maaltijden had gemaakt. Hot Ajam met rijst, Boem Boem Bali met drumsticks, milde vis met aardappelen, nasi, bami, kip Tandori…………Dit alles op bestelling voor iedereen meegenomen in diepgevroren porties. Die porties waren zo groot dat je ze zelfs na een hele dag vissen nog amper op kon krijgen. 10 minuten in de magnetron en klaar, biertje erbij en het feest kon beginnen. Een prima manier om weinig tijd te verliezen aan het dagelijkse eten maken en uitermate smakelijk. Daarnaast rookten Randolph en Rody dagelijks enige makrelen of heilbot en de laatste dag kwam ook Rody met een heuse vissoep zelf nog uitermate culinair voor de dag. De bijzondere Sloveense kruiden van Milos hadden overigens wel vreemde invloeden op sommigen………
Aan het einde van de week hadden we de viskisten vol gekregen met mooi gefileerde vis om thuis nog vele momenten na te kunnen genieten en ook de thuisgebleven vrouwen en kinderen op een lekkere vis te kunnen trakteren. Deze trip is er een geworden om nooit meer te vergeten! Dank aan Eddy, Milos, Rody en Randolph voor deze fantastische week.
Ronald de Bruijn
