Als ik start bij het begin kan ik alleen maar zeggen dat deze reis tot in de puntjes was verzorgd. De reis , de accomodatie, de boten en verder alles wat je nodig hebt om een topvisvakantie te hebben.
Als je nagaat dat we om 08.00 uur vertrokken en om 13.00 uur hadden we een kneiter van een zeebaars aan onze hengel. Een topbestemming op 1.5 uur vliegen.
We worden bij Cork airport opgewacht door een alleraardigste Ierse taxibestuurden die ons direct naar het prachte oude Bella Vista hotel brengt.
Een eeuwenoude school die werd gebruikt om de meisjes te onderwijzen voordat ze in het klooster gingen. Als ik het hotel binnnloop word ik ontvangen door een alleraardigste dame die Catherine heet. Binnen een minuut heb ik al het gevoel dat ik haar al heel lang ken. Het is een schat van een mens met wie je eigenlijk geen ruzie kan krijgen. Ze regelt werkelijk alles daar. Ze staat net als haar dochter bekend om haar perfecte massage voor vermoeide sportvissers.
Met een "Bella Vista" keek ik over de prachtige baai en had ook zicht op de prachtige St. Colman Cathedraal. ( Colman bleek in de 7e eeuw hoofd te zijn van de kerkelijke regio).
Na uitgepakt te hebben en ingericht te zijn op de sfeervolle hotelkamer direct hengels optuigen en buiten wachten op Kevin Murphy de eigenaar en visgids van die dag.
Ik ken de regio uiteraard niet en een visgids is alles waard om je even op weg te helpen. De boten zijn echt superieur voor dit gebied. Nieuwe Warrior boten met een
100pk Mariner buitenboordmotor. Er zitten dieptemeter/visvinders en kaarplotters op. Kevin wijst erop dat je niet over de ondiepte moet varen die vlak voor de steiger ligt omdat die bij eb vrijwel droog komt.
Op nog geen 10 minuten varen zit je al gelijk op een topstek met vis in overvloed. Ben je uitgekeken op de baars
( eigenlijk onmogelijk voor een echte sportvisser) kun je even buitengaats gaan voor leng, rog en ander groot zoutwaterwild. Ik ben gekomen voor de baars en kan hier eigenlijk geen genoeg van krijgen. We visten eigenlijk op de manier zoals je ook op snoekbaars vist. Vertikaal op water met diepten tussen de 10 en de 15 meter.
Bert Goeree ( links op de foto) heeft al een aantal jaren een goed lopend reisbureau gepsecialiseerd in visreizen.
Ik ken Bert al meer dan 20 jaar en heb samen met hem nog bij de VISKRANT gezeten. Wij verzorgden toen samen de zoute afdeling.
Bert is erg begaan met de klanten en zelfs op de boot als ik sta te vissen regelt Bert de hele dag zaken voor de klanten.
Het gebeurde regelmatig dat er aan boord bij ons meerdere keren double of zelfs three double hook ups waren
van gul en zeebaars of pollak en zeebaars en ook wel alleen maar zeebaars.
Jim Clohessy die kwam geregeld even uit zijn werk even meevissen en toen herkende je direct een goede visser.
Met een lekker licht stokje en dito kunstaas ving hij ook vele baarzen in de tijd dat ik er was. Hij was zelf ook schrijver voor een Iers hengelsportblad.
Toen hij mijn Nanofil lijntje zag was hij heel erg verbaasd maar ook direct gecharmeerd van die lijn. Direct heb ik hem beloofd om lijn op te sturen om over te schrijven.
Jim was een echte sportvisser in hart en nieren en bloedfanatiek en die zelfs op zijn trouwdag aan het zeebaarsvissen was tot verdriet van zijn vrouw.
Hij zat vol met humor en we hebben ons werkelijk waar rot gelachen om zijn platte Ierse grappen.
Ondanks die grappen was hij bloedfanatiek en we zagen hem tijdens onze driften ook heel wat mooie baarzen vangen.
Hij is ook visgids voor dit gebied en je kunt hem ook inhuren voor een halve of hele dag. In zijn kleine rubber bootje scheurde hij van stek naar stek.
Om aan te geven dat baarsvissen echt wel een speciale visserij is bleek wel uit het feit dat deze twee heel aardige Engelse sportvissers naast ons
voor ons en achter ons lagen we hebben deze mensen de hele week niet een baars zien vangen. Verkeerde techniek en verkeerde spullen en dan
krijg je geen vis in de boot. Ondanks aanwijzingen en geleend kunstaas van Kevin Murphy wisten ze er toch geen eentje te haken en wij bleven vis na vis omhoog draaien met kanjers er tussen door.
Op een gegeven moment ligt er een enorm cruiseschip langs de kade, Bert en ik staan te wachten op Kevin en dan zien we in de verte bij de boeg van deze boot een koppeltje meeuwen pikken wat duidt op jagende makreel. Bert maakt bliksemsnel zijn vliegenhengel klaar om de vissen een heerlijke zelfgebonden vlieg voor te schotelen, en ik maak een spinhengel met een piepklein pilkertje klaar. Als Kevin eenmaal arriveert besluiten we ons even op te warmen aan de makreel. De scholen makreel kwamen tot heel dicht onder de kant en bij iedere vloed stonden er tientallen mensen te gooien met veertjes op deze gestreepte roofridder.
Toen we eenmaal naast de boot lagen hebben we iets gezien wat ieder verstand te boven gaat. Er waren honderduizenden makrelen aan het jagen en de koks stonden op het achterdek met alles wat maar lijn en hengel kon heten trossen van dit verse zeebanket op de draaien. Het hele water kolkte en we lagen er middenin. Ik had, als ik wilde, met een netje ze op kunnen scheppen. Het water kletterde trilde en spetterde. We hebben het gefilmd en zelfs kevin die hier woonde vertelde dat hij dit nog nooit had gezien.
Toen een dag de wind pal in de baai stond en het daar geen prettig vissen was gingen we naar een andere beschutte plek ( East Ferries) Dat is het voordeel van dit zeeviseldorado dat je met iedere wind wel een oppertje kan vinden en dus altijd kunt vissen. Bert krijgt op een gegeven moment een tik en slaat aan. Aan zijn hengel heeft hij vis maar het is geen een zeebaars. Daar is de vis te tam voor. Aan het oppervlak verschijnt een prachtig getekende rode poon.
Heel voorzichtig wordt de vis losgemaakt en gefotografeerd.
De mannelijke vissen hebben een prachtige blauwe rand aan de vinnen. Wat een plaatje van een vis. Vrijwel alles hier in dit gebied wordt teruggegooid. Het is eigenlijk een ongeschreven wet maar ik heb echt iedere keer de vissen die werden gevangen terug zien gaan. De locals zijn gebonden aan een meeneem limiet en daarom zit hier gewoon zo een enorm visbestand.
Kevin Murphy eigenaar van het Bella Vista hotel en zelf groot liefhebber van het spelletje dat zeebaarsvissen heet ging de hele week met ons mee omdat het ook zijn vakantie was. Er is bij ons aan boord niet één dag geweest dat we geen baars hebben gevangen. De grootte van de vis is uitzonderlijk. De kleinste vis die we gevangen hebben was bija 50 cm en de grootste bijna 80 cm en dat is echt heel goed te noemen. Kevin Bert en Ik hebben er heel veel op de Sandeels van Savage gear van Svendsen sport gevangen en ook veel op de X-layers.
Denk niet dat kunstaas te groot voor ze is want een middelgrote makreel was een peuleschil voor ze. We hebben ook met levend aas gevist en toen schrok ik me dood.
Die grote dobber vloog weg en de baars pakte de makreel zo hard dat ik nu wel begrijp waarom ze ook zo hard een plug of ander kunstaas pakken. We hebben eigenlijk niet zwaarder gevist dan 40 grams loodkopjes. Meestal als het tij niet zo hard ging en op beschutte plekken had je ruim voldoende aan 20 gram. Wat een onbeschrijflijke sport en ik kickte als ik weer zo een keiharde dreun op mijn ABU Yabai 270 meter spinhengel kreeg. Ik viste met 15 /00 Nanofyl en die combinatie was super de luxe.
Kevin en de hele visclub zijn heel zuinig op de zeebaarsstand en er is dan ook veel controle. Er werd redelijk veel gevist maar de hoeveelheid zeebaarsvissers was betrekkelijk klein.
Je hebt hier in dit gebied zoveel keus dat je eigenlijk overal vis kunt vangen. Als je iets verder bij de rotsen vandaan viste dan had je regelmatig gul tot 60 cm
en de week ervoor was Henk Simonsz er geweest en die heeft de week van zijn leven gehad en heeft ook enorm veel vis gevangen op klein rubber kunstaas.
Deze superlijn gaat de viswereld veroveren. Zo dun, zo glad, zo goed gooiend en geen pruiken meer, minder stroomdruk en natuurlijk rekloos. Jan van de Bovenkamp en Robert Valkeneer van Pure fishing hadden me dit al voorspeld maar ze hebben volledig gelijk gekregen, echt een SUPERLIJN waardig.
Ik heb de molens die ik mee had leeggehaald en alle Nanofil aan de Ieren gegeven. Ze vonden het geweldig.
Door de dunne diameter en dezelfde trekkracht kun je gewoon lichter vissen omdat de stroom minder vat heeft op de lijn.
Prachtige zeebaarzen, super gezond en ijzersterk. Na een mooie foto direct weer terug in zijn element, Vooral als het tij erin kwam moest je op de plaats van bestemming zijn anders miste je het feest. Het was zo duidelijk dat het goede tij cruciaal was dat we een hele morgen niet een baars hebben kunnen verleiden. Een paar kleine polakken en verder niets. Toen het water weer opkwam en we een nieuwe drift maakten was het weer ouderwets bingo en vingen we baars na baars.
Ik vang in Nederland op de wrakken goed met kleine pilkertjes en die wilde ik natuurlijk hier ook even uit proberen.
Direct ving je ook andere vis. Pollak, veel gul en ook een prachtig, klein, en bloedmooi getekend poontje dat bijna net zo groot was als de pilker.
Als we over een speciaal rotskammetje driften zagen we altijd meerdere vissen liggen en dan kon het zomaar gebeuren dat in een fractie van een seconde meerdere hengels krom sloegen.
Dan was het natuurlijk feest aan boord en ik heb dan ook meerdere keren Kevin uit blijdschap een zoen gegeven......Als er geen mooie meid aan boord is zijn we niet moeilijk.
Voor een ieder die beslagen ten ijs willen komen hierboven een aantal kunstaasjes die zich absoluut bewezen hebben die week. De bruine X-layers ( middelste rij tweede van boven en de sandeels (rechts) waren absoluut favoriet. De baarzen zaten niet zo hoog en daarom waren de pluggen niet zo in trek in die week maar volgens Bert kun je er fantastische dagen mee beleven, dus je moet ze wel bij je hebben en af en toe proberen.
Nu even iets anders. Ik heb hier in het Bella Vista een belofte moeten maken aan drie ongelofelijk aardige en lieve jongens uit een grote groep met verstandelijk gehandicapten. Ik onthield de namen door aan de DDR te denken ( DES, RONAN and DAVID )
Ik heb nog nooit zulke grote Manchester United fans ontmoet en toen ze hoorden dat ik uit Nederland kwam vroegen ze direct of ik de groeten wilde doen aan Edwin van de Sar en ik moest zeggen dat ze hem misten en dat hij altijd welkom was in Ierland. Ze gingen een dagje met een charterboat mee om wat makreeltjes te vangen toen was de wereld te klein. David had er 3 gevangen dat heeft hij me in geuren en kleuren verteld maar ik mocht niet zijn geheim weten waar hij ze mee had gevangen.Ik moest uiteraard een foto van ze nemen toen ze mijn grote camera zagen en ik moest beloven om ze op het net te zetten.....belofte maakt schuld.
De laatste vis van deze onvergetelijke vakantie.... ik kan u verzekeren dat ik er onwijs blij mee was. Dit was echt een superweek en dito supervisserij. Bert heeft met deze bestemming in COBH een lot uit de loterij. Niet alleen de vangsten maar ook de plek is magnifiek. Als je zoals wij niet voor ons zelf wilden koken hebben we in het Bella Vista Hotel en paar keer gegeten bij het chinese restaurant dat in het Bella Vista hotel gesitueerd is en ik kan alleen maar zeggen dat het subliem was voor een heel heel redelijke prijs. Een halve uitgesneden peking eend in black bean sauce met onbeperkt Nasi en heerlijke groenten voor 15 euro is in Nederland denk ik nergens te koop.
Wil je een keer geen chinees eten dan kan ik alleen maar The Quays op 5 minuten lopen van het hotel aanraden. Hier staat een Turkse kok die we al snel de tovenaar noemden. Wat een ongelofelijk goede keuken hebben ze daar voor de lunch en voor het diner. Ook hier weer voor heel schappelijke prijzen. Echt een absolute aanrader voor een ieder die heerlijk gezellig aan het water wil dineren, eigenaar is Noel Owens. Waar een begin is, is ook eens een eind. Ik weet één ding zeker...HIER KOM IK ZEKER TERUG!!! Ik had niet alleen een topweek als het om de vangsten ging maar ook een 100% gevoel van een echte vakantie. Een heerlijk korte vliegreis, een paar uur later sta je al met je hengel in je hand. BERT Ik kom weer bij je terug. Hulde voor je perfecte organisatie en service!! Voor meer informatie of boekingen
l
