Na drie dagen in het liefelijke Malangen Brygger te hebben gezeten vervolgen we onze weg begin mei 2010 naar Sommaroy. Het ligt ongeveer 45 minuten van Tromsø 
Een klein eiland wat door middel van een aantal bruggen verbonden is met het vaste land. De route van Malangen Brygger naar Sommaroy is iets meer dan een uurtje maar is werkelijk adembenemend. Mijn broer met zijn nieuwe Nikon 200 en ikzelf met mijn nieuwe Canon 7D stoppen bij veel plekken om te fotograferen. Zoveel kleuren en figuren zitten er in de rotsen.
Overal ligt nog veel sneeuw en ijs maar de natuur is ook hier aan het ontwaken. Onderweg kijken we in de fjord en zien weer talloze vogelsoorten. Veel zaagbekken en allerlei soorten eenden. Uiteraard zien we ook weer de nodige zeearenden in de lucht. Ik wen er nooit aan en kijk iedere keer weer met bewondering naar boven om deze F16 van het luchtruim te bekijken.
ARCTIC HOTEL

We worden door een allervriendelijkste meneer van het hotel naar onze woning gebracht en worden we bijgepraat over het programma en de personen die we nog moeten spreken. Ketil is de persoon die over de boten gaat en die zal naar de haven komen. Het haventje ligt op loopafstand van het huisje ( 100 meter ) Bij het haventje is een groot geel huis wat botenhuis, kantoor, fileerplaats en vrieshuis inhoudt. Hij heeft perfecte boten met dito dieptemeters/kaartplotters.
ZOVEEL STEKKEN....
Je krijgt van het gebied een kaart met daarop al een groot aantal stekken aangemerkt. Met twee vingers omhoog , met onze sloep die uiterst zeewaardig was en niet op snelheid was gemaakt was de verste visstek 40 minuten varen en de eerste stek ongeveer 5 minuten. We treffen het want volgens Ketil is het de weken ervoor stormachtig en winderig geweest. We varen het bruggetje bij de visfabriek onderdoor en gaan de open zee op. Er staat van de dagen ervoor een redelijke deining maar de boot is perfect.

Ketil wil graag vis hebben voor zijn familie en we zijn blij dat we op deze manier iets terug kunnen doen. hij hoeft maar “twee kuipen”vis. We kijken elkaar bedenkelijk aan, want dat kennen we van vorig jaar op de plaatsen Repvag en de Noordkaap nog. Hier zijn deze uitspraken nog mogelijk. Bij de eerste stek op echt niet meer dan vier minuten vliegt de diepte naar beneden van 15 naar 100 meter. Op deze helling zien we honderden stipjes staan op de dieptemeter. Even snel de pilker naar beneden en het blijken allemaal gullen te zijn die rond de 6 a 7 kilo liggen. Alles pakken ze of het nu pilkers zijn of rubber. Als toetje vang ik nog een baby heilbotje op een sandeel-shad. Het beestje kreeg de vrijheid. 
Met een lichte hengel is weer compleet feest in de boot. We vangen een stuk of twintig gullen die blaken van gezondheid. Ze spugen heel veel zandspiering uit dus we weten direct waar ze op azen. Na een uurtje heerlijk te hebben gevist  gaan we wat meer de open zee op. Net om de hoek op tien minuten zien weer een heerlijk afwisselende bodem. Het mooie van de kaartplotter is dat we al een groot gebied kunnen overzien en we dus gericht naar stekken toe kunnen varen. Het voordeel van Sommaroy is dat je er bij elk weertype uit kunt. Overal kun je wel een “oppertje” vinden om te vissen. De eerste stek op open zee is veelbelovend. De bodem gaat van 20 naar 80 en dan weer oplopend naar 50 meter. Tot onze grote verbazing takelt mijn broer Ruth ook hier bij de eerste de beste drift een heilbotje van rond de 5,5 kilo omhoog. De hengel brengt hem tot op heden niets dan geluk.
We vullen de dag met experimenteren en verkennen van het gebied. Wat moet er in dit gebied een ongelofelijke hoeveelheid vis zitten. Ook hier besluiten we om de goed gehaakte vis weer terug te gooien, alleen slecht gehaakte vis nemen we mee. De hele dag is fantastisch verlopen en als we terugkomen zien we dat alle mensen, voornamelijk Duitsers ook lekker gevangen hebben. Gullen tot 20 kilo liggen in de fileerruimte. 
Veel mensen zijn met het vliegtuig en mogen van de reisorganisatie maar 15 kilo filet meenemen. In de super vriezer liggen ook allemaal pakjes met filet om meegenomen te worden. Verder zien we nog wat zeewolf en kleine heilbot. Hoe meer je richting de zomer gaat des te meer soorten komen erbij. Veel soorten hebben ook een piekseizoen wanneer ze veelvuldig voorkomen. We hebben voor onszelf twee mooie gulletjes uitgezocht voor het avondeten en verwerken dit weer samen met de wangetjes tot de aller lekkerste kibbeling.
De huisjes van het Arctic hotel staan schitterend. We hebben uitzicht op een baai met een zandstrand. Ik zie in de zomer alweer de kromme hengel met een megaschol in gedachten.
Een prachtig uitzicht. Van Duitse gasten horen we ook dat er in de zomer erg veel platvis te vangen is. Ketil vertelt ons dat morgen ( woensdag)  de allermooiste dag van de week wordt. Geen wind en alleen maar zon.
 Dat wordt vroeg opstaan en de verre stekken bezoeken. Flessen water en broodjes mee en hopen op heel veel en heel groot. Met de supersloep gaan we een half uur varen en we zien op de plotter een gebied met plekken van rond de 300 meter met ondiepe plateaus. Dit lijkt ons heel erg interessant. Voordat we weggaan spreken we nog wat af met een heel aardige groep met Duitse gasten. Eentje herkende me van een visfilm die in Noord Noorwegen is opgenomen, direct leuk contact. Ik spreek met hem af welke kant wij opgaan en als hij eenmaal een boot heeft gekregen van Ketil komen ze ook onze kant op.
Ik ga weer eens iets anders proberen. Ik had bij www.havfiske.nl de nieuwe sandeels van Savage Gear besteld. De zwaarste kop is helaas niet zwaar genoeg voor dit gebied vanwege de diepte dus dat bouw ik om naar een kop van 120 gram en ook maak ik er een grotere staartdreg op in verband met de afmeting van de vis die hier zwemt. Wat heb ik met deze dingen een lol gehad en oh oh wat heb ik met dit kunstaasje vreselijk veel vis gevangen. De actie is echt dodelijk.
De vis op dit plateau tussen deze enorme diepte in zit er niet zo dik als onder de kant en we moeten ze echt zoeken. De vis zit duidelijk in scholen en is niet alleen op de bodem maar ook ver er boven te vinden. We gaan actief met kunstaas aan de gang. Mijn broer vist het liefst met zijn zelfgemaakte platte pilker van 200 gram en ik vis het liefst met grote shads of ander rubber kunstaas.
Als Ruth met zijn zelfgemaakte pilker een prachtige zeewolf haakt is zijn pilker ineens de beste van Nederland en omstreken.....Laat maar, hij heeft er succes mee en dat is het allerbelangrijkste. De allerbeste methode is nu ook weer om de pilker of shad / sandeel zo snel mogelijk naar de bodem te krijgen en dan heel langzaam op te draaien. Binnen dertig slagen geen beet, alles weer laten zakken en herhalen. We vangen zo ongelofelijk veel dat we er beide helemaal vol van zijn. Ook nu weer gaan de meeste grote goedgehaakte en rustig gedrilde vissen weer onbeschadigd overboord. Allemaal vissen tussen de 10 en de 22 kilo. Mooie afgepaaide vis met volop zeeluis op de huid, dus ze komen zo van open zee af. Deze vissen hadden in de winter zeker 6 tot 10 kilo zwaarder gewogen. In de verte zien we de Duitsers aankomen. Ze kijken bij aankomst in de boot en beginnen te lachen. Het wordt feest. Helemaal als we vertellen dat we de meeste hebben teruggegooid waaronder een buffel van meer dan 20 kilo. Even op de foto en dan weer zwemmen. Het feest gaat maar door en ook de Duitsers beginnen aan het vangen. We vissen met drie boten de hele dag door met alleen maar buffels van gullen. Wat een feest......
Ruth wil aan het einde van de dag toch nog even proberen in de vaargeul aan de andere kant van het eiland. Het is daar een enorme zandbaai met als diepste punt de vaargeul. Hier hadden Duitsers de afgelopen zomer in 1 week 22 heilbotten gevangen. Het verhaal wordt bevestigd door een paar andere Duitsers. We hebben daar, tot in het begin van de avond, geprobeerd met natuurlijk aas en kunstaas maar meer dan een kilo zwaar gulletje leverde het niet op. Waarschijnlijk was het nog te vroeg voor de vis op die ondiepe zandplaat. Als we terugvaren realiseren we wat een immense visstek dit is met zoveel goede stekken zo dichtbij het haventje. Dat heb ik niet zo vaak meegemaakt en al snel maak ik de opmerknig dat deze stek zeker in de top drie van beste stekken van Noorwegen zal behoren. 
Bij terugkomst kijken de andere sportvissers met grote ogen naar de twee grote zwarte bakken vol met enorme gullen. Deze zijn voor Ketil om aan zijn familie te geven. Als we hem het verhaal van de dag doen kijkt hij tevreden. We spoelen met warm zoet water de boot af en leveren hem onberispelijk over aan de volgende groep die er die nacht mee zal gaan vissen. Deze stek krijgt ook zeker vervolg........We gaan terug naar het Artic hotel en naar ons huisje. De volgende dag alweer naar huis toe..... Ik houd van dit land, zoveel schoonheid, zoveel vis, zoveel aardige mensen en bovenal geen enkele stress.......behalve dan of je die kabel"U" van meer dan 20 kilo wel boven krijgt.
Na een volledige lichte nacht, omdat de zon gewoon niet onder gaat staan we uitgerust op en melden we ons af bij de aardige mensen van het Artic hotel en gaan we richting Tromø airport. We krijgen al onze bagage netjes aan boord en een paar uur later staan we weer in Nederland met een onwijze herinnering. Bij de volgende lezing in het land hebben we weer wat nieuws te melden....

Bekijk de website eens www.sommaroy.no.

Ook nu weer gaat onze dank uit naar Tessa aan de Stegge voor haar aandeel in de organisatie.